bezsilność
-
stan, w którym ktoś czuje, że w żaden sposób nie może wpłynąć na jakąś sytuację lub osobę
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- całkowita, wściekła bezsilność
- bezsilność i rozpacz; bezsilność i złość
- poczucie, uczucie bezsilności
-
Człowiek częściej odczuwa bezsilność w swych dążeniach do zmiany oblicza świata, niż udaje się mu wycinek rzeczywistości wedle swego planu przekształcić.
źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1974
Od kilkunastu dni ktoś z pobliskich mieszkańców zabija zwierzęta, stosując przy tym bardzo wyszukane metody. We wsi wszyscy wiedzą kto za tym stoi. Ale bezsilność władzy sprawia, że te osoby są po prostu bezkarne.
źródło: NKJP: (mir): Skatowane czworonogi, Gazeta Krakowska, 2003-06-03
Jeszcze nie wiem, co zrobię, ale muszę wymyślić coś takiego, żeby Marcin dowiedział się, jak boli odrzucone uczucie, żeby tak, jak ja dzisiejszej nocy, poznał, jak straszna jest bezsilność wobec czyjejś obojętności.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993
Wytyka mu po kolei wszystko: brak czasu, wieczne zmęczenie, nawet to, że dopiero po tygodniu zauważył, iż ufarbowała sobie włosy na rudo... Wreszcie milknie w poczuciu bezsilności.
źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
Człowiek, który całe życie decydował o losie innych, starczej bezsilności obawiał się najbardziej.
źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bezsilność
bezsilności
D. bezsilności
bezsilności
C. bezsilności
bezsilnościom
B. bezsilność
bezsilności
N. bezsilnością
bezsilnościami
Ms. bezsilności
bezsilnościach
W. bezsilności
bezsilności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. bezsilny