wyuczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

zdobyć wiedzę lub umiejętności w jakiejś dziedzinie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Edukacja i oświata

synonimy:

opanować

wyuczyć się fachu, formułek, języka, kroków tanecznych, lekcji, ojczystej mowy, poprawnej wymowy, protokołu, roli, słówek, stolarstwa, ślusarstwa, sztuki łowieckiej, tekstu, wiersza, jakichś zachowań, zawodu, zwrotów
wyuczyć się na elektryka, na księdza, na leśnika, na ślusarza; na pamięć
wyuczyć się z książek

Został czeladnikiem fryzjerskim, jego brat Konrad wyuczył się na ślusarza i poszedł do kopalni.

źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Czarny ogród, 2007

Otrzymał propozycję wyuczenia się nowego zawodu, z którego po pewnym czasie miałby nawet niezłe profity.

źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

Wyuczył się krawiectwa i nieźle mu się żyło.

źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyuczyłem się +(e)m się wyuczył	wyuczyłam się +(e)m się wyuczyła	wyuczyłom się +(e)m się wyuczyło	wyuczyliśmy się +(e)śmy się wyuczyli	wyuczyłyśmy się +(e)śmy się wyuczyły
2 os.	wyuczyłeś się +(e)ś się wyuczył	wyuczyłaś się +(e)ś się wyuczyła	wyuczyłoś się +(e)ś się wyuczyło	wyuczyliście się +(e)ście się wyuczyli	wyuczyłyście się +(e)ście się wyuczyły
3 os.	wyuczył się	wyuczyła się	wyuczyło się	wyuczyli się	wyuczyły się

bezosobnik: wyuczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyuczmy się
2 os.	wyucz się	wyuczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyuczyłbym się bym się wyuczył	wyuczyłabym się bym się wyuczyła	wyuczyłobym się bym się wyuczyło	wyuczylibyśmy się byśmy się wyuczyli	wyuczyłybyśmy się byśmy się wyuczyły
2 os.	wyuczyłbyś się byś się wyuczył	wyuczyłabyś się byś się wyuczyła	wyuczyłobyś się byś się wyuczyło	wyuczylibyście się byście się wyuczyli	wyuczyłybyście się byście się wyuczyły
3 os.	wyuczyłby się by się wyuczył	wyuczyłaby się by się wyuczyła	wyuczyłoby się by się wyuczyło	wyuczyliby się by się wyuczyli	wyuczyłyby się by się wyuczyły

bezosobnik: wyuczono by się

bezokolicznik: wyuczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyuczywszy się

gerundium: wyuczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wyuczać się

Rz_żywotny	+	wyuczyć się	+	CZEGO
Rz_osobowy	+	wyuczyć się	+	na KOGO

Zob. uczyć