z gębą
-
pot. krzycząc i ubliżając komuś
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- skoczyć/skakać na kogoś, rzucić się/rzucać się na kogoś, wyskoczyć na kogoś z gębą
-
Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z gębą na mnie. - Dlaczegoś ty zrobił ze mnie wariata? Wypraszam sobie! Za dużo sobie pozwoliłeś!
źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
Grit przestraszona, zaraz na mnie z gębą. - Czyś ty oszalał, powoli wszystko się ułoży. Kłótnia, jakiej dawno między nami nie było; aż strzępy lecą.
źródło: NKJP: Henryk Sekulski: Przebitka, 2001
Ja rano zacząłem już płot odgradzać, a ona wsiadła na mnie z gębą, że się tak palę, gdy u was, co macie dać pola najwięcej, jeszcze nic nie ruszone„.
źródło: NKJP: Izabella Bukraba-Rylska: Socjologia wsi polskiej, 2008
Kontrola na miejscu została wykonana nieprofesjonalnie i nieprawidłowo. Weszli na moją posesję i wyskoczyli na mnie z gębą.
źródło: NKJP: Rura pełna krwi, Dziennik Polski, 2002-03-27
-
typ frazy: fraza przysłówkowa
ndm