-
1.
zmienić decyzję lub postępowanie pod wpływem czegoś, co powiedział lub zrobił ktoś inny -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
- strony ustąpiły
- ustąpić bratu, córce, dziecku, mężowi, młodszej siostrze
- ustąpić po perswazjach
- ustąpić pod czyimś naciskiem, pod czyimiś namowami
- ustąpić przed żądaniami
- ustąpić wobec gróźb, wobec aktu przemocy
- musieć, nie chcieć, nie móc, nie zamierzać, umieć ustąpić
-
Żadna strona nie chciała ustąpić ze względów honorowych.
źródło: KWSJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
Minister prywatyzacji zaatakował premiera za blokowanie Programu Powszechnej Prywatyzacji. Ale jednocześnie ustąpił mu i zgodził się na zmiany.
źródło: NKJP: Artur Morka: PPPorażka?, Gazeta Wyborcza, 1994-09-27
Gdy w końcu musiał ustąpić przed ich żądaniami, nie miał bynajmniej zamiaru rezygnować z faktycznej władzy.
źródło: KWSJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
Spotkał nas ostatnio zarzut arogancji, ponieważ rząd nie ustąpił w sprawie podwyżek ceny energii. Rząd w tej sprawie ustąpić nie mógł.
źródło: NKJP: Aleksander Hall: Ucieczka od (o)błędu, Gazeta Wyborcza, 1992-02-27
[…] hrabina Zofia spotkała się z Marią w Warszawie. W długiej rozmowie poprosiła ukochaną syna, by ta zwolniła Adama z danego słowa. […] Maria, chociaż z rozpaczą, ustąpiła wobec tych argumentów i odesłała Adamowi zaręczynowy sygnet.
źródło: NKJP: Bogna Wernichowska: Kardy i kokardy. Opowieść o hrabinach Potockich, 2009
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ustąpię
ustąpimy
2 os. ustąpisz
ustąpicie
3 os. ustąpi
ustąpią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ustąpiłem
+(e)m ustąpił
ustąpiłam
+(e)m ustąpiła
ustąpiłom
+(e)m ustąpiło
ustąpiliśmy
+(e)śmy ustąpili
ustąpiłyśmy
+(e)śmy ustąpiły
2 os. ustąpiłeś
+(e)ś ustąpił
ustąpiłaś
+(e)ś ustąpiła
ustąpiłoś
+(e)ś ustąpiło
ustąpiliście
+(e)ście ustąpili
ustąpiłyście
+(e)ście ustąpiły
3 os. ustąpił
ustąpiła
ustąpiło
ustąpili
ustąpiły
bezosobnik: ustąpiono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. ustąpmy
2 os. ustąp
ustąpcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. ustąpiłbym
bym ustąpił
ustąpiłabym
bym ustąpiła
ustąpiłobym
bym ustąpiło
ustąpilibyśmy
byśmy ustąpili
ustąpiłybyśmy
byśmy ustąpiły
2 os. ustąpiłbyś
byś ustąpił
ustąpiłabyś
byś ustąpiła
ustąpiłobyś
byś ustąpiło
ustąpilibyście
byście ustąpili
ustąpiłybyście
byście ustąpiły
3 os. ustąpiłby
by ustąpił
ustąpiłaby
by ustąpiła
ustąpiłoby
by ustąpiło
ustąpiliby
by ustąpili
ustąpiłyby
by ustąpiły
bezosobnik: ustąpiono by
bezokolicznik: ustąpić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: ustąpiwszy
gerundium: ustąpienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ustąpienie
ustąpienia
D. ustąpienia
ustąpień
C. ustąpieniu
ustąpieniom
B. ustąpienie
ustąpienia
N. ustąpieniem
ustąpieniami
Ms. ustąpieniu
ustąpieniach
W. ustąpienie
ustąpienia
odpowiednik aspektowy: ustępować
-
+ ustąpić + (KOMU) + (w CZYM)+ ustąpić + przed CZYM | wobec CZEGO -
psł. *ustǫpiti
Czasownik z prefiksem u- od psł. *stǫpiti 'postawić nogę, zrobić krok, stąpnąć'.
Zob. stąpać