odstąpić - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

książk. przestać komuś towarzyszyć

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

Pierwszym uczuciem matki po narodzinach dziecka jest obawa o jego zdrowie. Ten strach nie odstąpi jej już nigdy.

źródło: NKJP: Maciej Węgrzyn: Serce mamy, Gazeta Wrocławska, 2003-05-26

Po jej śmierci szczęście odstąpiło Jędrzeja — zaczęło mu się źle wieść, a na zmartwienie szukał pociechy w kieliszku.

źródło: Michał Bałucki: Typy i obrazki krakowskie, Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odstąpiłem +(e)m odstąpił	odstąpiłam +(e)m odstąpiła	odstąpiłom +(e)m odstąpiło	odstąpiliśmy +(e)śmy odstąpili	odstąpiłyśmy +(e)śmy odstąpiły
2 os.	odstąpiłeś +(e)ś odstąpił	odstąpiłaś +(e)ś odstąpiła	odstąpiłoś +(e)ś odstąpiło	odstąpiliście +(e)ście odstąpili	odstąpiłyście +(e)ście odstąpiły
3 os.	odstąpił	odstąpiła	odstąpiło	odstąpili	odstąpiły

bezosobnik: odstąpiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odstąpmy
2 os.	odstąp	odstąpcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odstąpiłbym bym odstąpił	odstąpiłabym bym odstąpiła	odstąpiłobym bym odstąpiło	odstąpilibyśmy byśmy odstąpili	odstąpiłybyśmy byśmy odstąpiły
2 os.	odstąpiłbyś byś odstąpił	odstąpiłabyś byś odstąpiła	odstąpiłobyś byś odstąpiło	odstąpilibyście byście odstąpili	odstąpiłybyście byście odstąpiły
3 os.	odstąpiłby by odstąpił	odstąpiłaby by odstąpiła	odstąpiłoby by odstąpiło	odstąpiliby by odstąpili	odstąpiłyby by odstąpiły

bezosobnik: odstąpiono by

bezokolicznik: odstąpić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odstąpiwszy

gerundium: odstąpienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odstąpiony

odpowiednik aspektowy: odstępować

Rz_nieżywotny

+

odstąpić

+

KOGO

Czasownik z prefiksem od- od psł. *stǫpiti 'postawić nogę, zrobić krok, stąpnąć'; zob. stąpać