obłudnik
-
ktoś, kto ukrywa swoje prawdziwe myśli i uczucia, aby przedstawić się w lepszym świetle
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
I nie jest obłudnikiem, nie kłamie.
źródło: NKJP: Znalezione w sieci, Dziennik Polski, 2008-07-29
Pojawiła się opinia, że W. to spryciarz i obłudnik, który mówi jedno, a robi drugie.
źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: Z lasu na wojny i pokoje, Polityka nr 2300, 2001-06-02
Trzymajmy się jak najdalej od adwokatów i radców prawnych. To notoryczni kłamcy i obłudnicy. Na tym polega ich zawód.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Sprawa Niny S., 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obłudnik
obłudnicy
ndepr obłudniki
depr D. obłudnika
obłudników
C. obłudnikowi
obłudnikom
B. obłudnika
obłudników
N. obłudnikiem
obłudnikami
Ms. obłudniku
obłudnikach
W. obłudniku
obłudnicy
ndepr obłudniki
depr -
Zob. obłuda