Duch Święty - Wielki słownik języka polskiego PAN

rel. w religii chrześcijańskiej trzecia osoba Trójcy Świętej, obok Boga Ojca i Jezusa Chrystusa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

wyznania: zasady i prawdy wiary

działanie, dzieło, rola, wpływ; charyzmaty, dary, owoce, pomoc; łaska, moc, natchnienie, światło; świątynia Ducha Świętego
posłać, zesłać; prosić Ducha Świętego
modlić się do Ducha Świętego
Duch Święty zstąpił/zstępuje; działa; oświeca

	Ojciec kocha Syna, a Syn nawzajem kocha Ojca. Z tej nieskończonej, przedwiecznej miłości pochodzi Duch Święty jako trzecia Osoba Boska uosobienie Miłości. źródło: NKJP: Michał Sopoćko: Zaufałem Twojemu Miłosierdziu, 2008
	Jednak najważniejsze Słowo, które Bóg kieruje do Ciebie, to Jezus Chrystus. Jeżeli na to Słowo odpowiesz, włączysz się w dialog, jaki Bóg rozpoczął z ludźmi już w raju, a dziś go kontynuuje za pośrednictwem Ducha Świętego, który napełnia, ożywia, mówi, poucza i prowadzi Kościół. źródło: NKJP: Tadeusz Loska SJ: Wszystkie moje źródła są w Tobie: nabożeństwa eucharystyczne: godziny święte-spotkania modlitewne. Tom 1, 1999
	Modlimy się też do Ducha Świętego, aby dał nam „uległe serce”, które jest w stanie kierować się prawością i rozeznawać duchy. źródło: NKJP: Janusz Królikowski: Aby królował Chrystus!, 2008
	Największym cudem Jezusa, w którym ujawniła się moc Ducha Bożego, było Jego zmartwychwstanie. źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996

typ frazy: fraza rzeczownikowa

m2, odmienny: Duch , Święty
Zwykle lp

łac. Spīritus Sanctus