przełamać - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przełamałem +(e)m przełamał	przełamałam +(e)m przełamała	przełamałom +(e)m przełamało	przełamaliśmy +(e)śmy przełamali	przełamałyśmy +(e)śmy przełamały
2 os.	przełamałeś +(e)ś przełamał	przełamałaś +(e)ś przełamała	przełamałoś +(e)ś przełamało	przełamaliście +(e)ście przełamali	przełamałyście +(e)ście przełamały
3 os.	przełamał	przełamała	przełamało	przełamali	przełamały

bezosobnik: przełamano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przełammy
2 os.	przełam	przełamcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przełamałbym bym przełamał	przełamałabym bym przełamała	przełamałobym bym przełamało	przełamalibyśmy byśmy przełamali	przełamałybyśmy byśmy przełamały
2 os.	przełamałbyś byś przełamał	przełamałabyś byś przełamała	przełamałobyś byś przełamało	przełamalibyście byście przełamali	przełamałybyście byście przełamały
3 os.	przełamałby by przełamał	przełamałaby by przełamała	przełamałoby by przełamało	przełamaliby by przełamali	przełamałyby by przełamały

bezosobnik: przełamano by

bezokolicznik: przełamać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przełamawszy

gerundium: przełamanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przełamany

odpowiedniki aspektowe: łamać , przełamywać

+

przełamać

+

CO

Zob. łamać