Ukazała się wtedy „Księga dżungli” Rudyarda Kiplinga i pod tym względem układanka powoli zaczyna się układać w logiczną całość, bo przecież bohater tej książki jest cały czas goły jak święty turecki.
źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Pobożne życzenia, Gazeta Wyborcza, 1994-05-13
Mój teść prowadził kiedyś Martynę gołą jak święty turecki, z plaży do domu, przez połowę Świętojańskiej; tłumaczył się potem, że było gorąco, a ona chciała się rozebrać; do dziś zgrzytam zębami, jak sobie to przypomnę.
źródło: NKJP: Internet
Jeśli kogoś stać i jest zgoda kierownictwa ZK, może nosić własną odzież. Jeśli nie, to my go ubierzemy, od stóp do głowy. Nie musi się martwić nawet wówczas, kiedy trafi do nas goły jak święty turecki. Otrzyma od państwa jednolity strój [...].
źródło: NKJP: Prywatne czy... kazienne, Dziennik Polski, 2003-07-23
Straszliwy tłum ludzi przelewający się przez obiekt i wszyscy ubrani. A my goli jak święci tureccy pod szlafrokami. Jak nic jak tylko wejdziemy do jakiejś sauny, zaraz podniesie się krzyk i zostaniemy zatrzymani jako niebezpieczni ekshibicjoniści.