uratować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uchronić samego siebie przed czymś, co zagraża życiu lub zdrowiu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

ocalić się

marynarz, pilot, rozbitek, Żyd uratował się
uratować się ucieczką
uratować się od egzekucji, od śmierci, od zagrożenia
uratować się przed głodem, przed Holokaustem, przed klęską, przed kolizją, przed stłuczką, przed zamieszkami, przed zderzeniem
uratować się spod gruzów, spod Stalingradu
uratować się z obozu koncentracyjnego, z opresji, z płonącego domu, z pogromu, z powstania, z pożaru, z rozbitego samolotu, z rzezi, z tonącego statku, z transportu, z wypadku
uratować się cudem, przypadkiem; przez przypadek; w ostatniej chwili

	Statków było za mało, aby mogli uratować się wszyscy uciekinierzy. źródło: NKJP: Roman Frister: Bingo zamiast kolędy, Polityka, 2004-12-25
	Ten tragiczny obraz nie odebrał mu jednak refleksu i trzeźwości umysłu. Skoro jej nie mógł już pomóc, musiał przynajmniej uratować się sam. źródło: NKJP: Rafał Szczepanik: Komandosi w białych kołnierzykach. Metody zarządzania stosowane przez najlepszych menedżerów, 2009
	Nie mamy co jeść - przemówił Mały Kruk - a tu, w składach, pełno jest żywności. Prosimy, abyś nam ją wydał, w przeciwnym razie znajdziemy inną drogę, by uratować się przed głodem. źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
	Pułkownik zdołał uratować się z innej płonącej maszyny polskiej eskadry, która także niosła pomoc powstańcom. źródło: NKJP: (MAW): Wielkie uroczystości w Łysej Górze, Gazeta Krakowska, 2007-08-24
	Ostro zahamował, blokując koła i minimalnie uratował się przed zderzeniem z bolidem Toyoty. źródło: NKJP: Juliusz Podolski: Schumacher znaczy historia, Gazeta Poznańska, 2003-10-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uratowałem się +(e)m się uratował	uratowałam się +(e)m się uratowała	uratowałom się +(e)m się uratowało	uratowaliśmy się +(e)śmy się uratowali	uratowałyśmy się +(e)śmy się uratowały
2 os.	uratowałeś się +(e)ś się uratował	uratowałaś się +(e)ś się uratowała	uratowałoś się +(e)ś się uratowało	uratowaliście się +(e)ście się uratowali	uratowałyście się +(e)ście się uratowały
3 os.	uratował się	uratowała się	uratowało się	uratowali się	uratowały się

bezosobnik: uratowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uratujmy się
2 os.	uratuj się	uratujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uratowałbym się bym się uratował	uratowałabym się bym się uratowała	uratowałobym się bym się uratowało	uratowalibyśmy się byśmy się uratowali	uratowałybyśmy się byśmy się uratowały
2 os.	uratowałbyś się byś się uratował	uratowałabyś się byś się uratowała	uratowałobyś się byś się uratowało	uratowalibyście się byście się uratowali	uratowałybyście się byście się uratowały
3 os.	uratowałby się by się uratował	uratowałaby się by się uratowała	uratowałoby się by się uratowało	uratowaliby się by się uratowali	uratowałyby się by się uratowały

bezosobnik: uratowano by się

bezokolicznik: uratować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uratowawszy się

gerundium: uratowanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: ratować się

Od: ratować