uszanować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

okazać komuś to, że się go uznaje za wartościowego lub ważnego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

uszanować czyjś autorytet, czyjąś rangę, zwierzchność; bohatera, człowieka, królową, matkę, męża, ojca, partnera, rodziców, zmarłego, zwierzchnika, żonę

	I oni sami, i ich dzieci będą się w tym kręgu Leninowskich tradycji wychowywać, będą tu żyć. Niech go poznają i uszanują, niech zrozumieją jego myśl. źródło: KWSJP: Zofia Solarzowa: Mój pamiętnik, 1985
	Mów szczerą prawdę. - Szczerze? - Oczywiście. Całkiem szczerze, jak brat bratu. - A uszanujesz mnie? - A czyż ja ciebie nie szanuję? źródło: KWSJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980
	Jako jedyny stara się pojąć i uszanować królową, jako osobę ukształtowaną przez inne warunki historyczne i obyczajowe. źródło: NKJP: Przemysław Ćwik, Urszula Lipińska: Królowa Śnieżka i 32 zęby premiera, Esensja, nr 1, 2002
	Nie ma dla zwierzchności poszanowania brat Tytus, nikogo nie uszanuje. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	Alu, jesteś jeszcze młoda i mogłabyś uszanować starszych. źródło: NKJP: Radosław Milczarek: Formelana, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uszanowałem +(e)m uszanował	uszanowałam +(e)m uszanowała	uszanowałom +(e)m uszanowało	uszanowaliśmy +(e)śmy uszanowali	uszanowałyśmy +(e)śmy uszanowały
2 os.	uszanowałeś +(e)ś uszanował	uszanowałaś +(e)ś uszanowała	uszanowałoś +(e)ś uszanowało	uszanowaliście +(e)ście uszanowali	uszanowałyście +(e)ście uszanowały
3 os.	uszanował	uszanowała	uszanowało	uszanowali	uszanowały

bezosobnik: uszanowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uszanujmy
2 os.	uszanuj	uszanujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uszanowałbym bym uszanował	uszanowałabym bym uszanowała	uszanowałobym bym uszanowało	uszanowalibyśmy byśmy uszanowali	uszanowałybyśmy byśmy uszanowały
2 os.	uszanowałbyś byś uszanował	uszanowałabyś byś uszanowała	uszanowałobyś byś uszanowało	uszanowalibyście byście uszanowali	uszanowałybyście byście uszanowały
3 os.	uszanowałby by uszanował	uszanowałaby by uszanowała	uszanowałoby by uszanowało	uszanowaliby by uszanowali	uszanowałyby by uszanowały

bezosobnik: uszanowano by

bezokolicznik: uszanować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uszanowawszy

gerundium: uszanowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uszanowany

odpowiednik aspektowy: szanować

Rz_osobowy

+

uszanować

+

KOGO/CO + (za CO)

Zob. szanować