uszanować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

uznać czyjeś prawo do czegoś i postępować tak, aby tego nie naruszyć lub tej osoby nie urazić

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

uszanować ciężką pracę, cudzą własność, równość; czyjeś decyzje, poglądy, przekonania, uczucia, wybory, zwyczaje; czyjąś godność, historię, inność, intymność, kulturę, odmienność, odrębność, postawę, prywatność, religię, suwerenność, wiarę, wolę, wolność; czyjś dorobek, punkt widzenia, wysiłek

	Badajmy, jak czujemy się w naszych relacjach, związkach z ludźmi - czy nie chcielibyśmy czegoś w nich zmienić, przekształcić, tak aby godność była obustronnie uszanowana. źródło: KWSJP: Krzysztof Jedliński: Nie dać się upokorzyć, 1996
	Liczy się przede wszystkim wolna wola każdego z nas. Przestrzegaj jej. Uszanuj wolność innych ludzi. źródło: KWSJP: Katarzyna Ostrowska: Jak osiągnąć sukces w świecie ducha i materii, 2001
	Jeżeli w ogóle nie życzy sobie ujawniania ojca, należy jej wolę uszanować. źródło: KWSJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
	Trzeba uszanować wierzenia tych ludzi, inaczej nie będą mieli zaufania do lekarza. źródło: KWSJP: Lucjan Wolanowski: Upał i gorączka, 1970
	Jeśli obcy potrafił uszanować miejscowe zwyczaje i nikomu nie wyrządził krzywd, to był gościnnie przyjmowany, tak bowiem nakazywał słowiański obyczaj. źródło: KWSJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uszanowałem +(e)m uszanował	uszanowałam +(e)m uszanowała	uszanowałom +(e)m uszanowało	uszanowaliśmy +(e)śmy uszanowali	uszanowałyśmy +(e)śmy uszanowały
2 os.	uszanowałeś +(e)ś uszanował	uszanowałaś +(e)ś uszanowała	uszanowałoś +(e)ś uszanowało	uszanowaliście +(e)ście uszanowali	uszanowałyście +(e)ście uszanowały
3 os.	uszanował	uszanowała	uszanowało	uszanowali	uszanowały

bezosobnik: uszanowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uszanujmy
2 os.	uszanuj	uszanujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	uszanowałbym bym uszanował	uszanowałabym bym uszanowała	uszanowałobym bym uszanowało	uszanowalibyśmy byśmy uszanowali	uszanowałybyśmy byśmy uszanowały
2 os.	uszanowałbyś byś uszanował	uszanowałabyś byś uszanowała	uszanowałobyś byś uszanowało	uszanowalibyście byście uszanowali	uszanowałybyście byście uszanowały
3 os.	uszanowałby by uszanował	uszanowałaby by uszanowała	uszanowałoby by uszanowało	uszanowaliby by uszanowali	uszanowałyby by uszanowały

bezosobnik: uszanowano by

bezokolicznik: uszanować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uszanowawszy

gerundium: uszanowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uszanowany

odpowiednik aspektowy: szanować

Rz_osobowy

+

uszanować

+

CO

Zob. szanować