zeszklić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

spowodować, że coś jest lśniące, błyszczące jak szkło

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Pogoda

warunki atmosferyczne

	Już koło połowy listopada zeszkliło jeziora cieniutką taflą, która już-już, zdawałoby się, ciężar człeka uniesie, gdy zima kapryśnica ustąpiła nagle - wróciła jesień (...). źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża Jaskółki, 1997
	W Krynicy kilka dni temu zima zeszkliła kałuże. źródło: NKJP: Pies wybrał wolność, Dziennik Polski, 2006-12-29
	Na zdeptany, zeszklony śnieg kładły się długie cienie junaków, wyprostowanych w dwuszeregu. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
	Kierowca drugiego poloneza uczynił odwrotnie: zamiast się bawić w balansowanie po skarpie zredukował bieg i wjechał prosto w zeszklone bajoro. źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
	A później goście poszli, poniosła ich gołoledź, chodniki zeszklone świeżym lodem. źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Poetycka historia pewnych imienin, Dziennik Polski, 2005-08-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zeszkliłem +(e)m zeszklił	zeszkliłam +(e)m zeszkliła	zeszkliłom +(e)m zeszkliło	zeszkliliśmy +(e)śmy zeszklili	zeszkliłyśmy +(e)śmy zeszkliły
2 os.	zeszkliłeś +(e)ś zeszklił	zeszkliłaś +(e)ś zeszkliła	zeszkliłoś +(e)ś zeszkliło	zeszkliliście +(e)ście zeszklili	zeszkliłyście +(e)ście zeszkliły
3 os.	zeszklił	zeszkliła	zeszkliło	zeszklili	zeszkliły

bezosobnik: zeszklono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zeszklijmy
2 os.	zeszklij	zeszklijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zeszkliłbym bym zeszklił	zeszkliłabym bym zeszkliła	zeszkliłobym bym zeszkliło	zeszklilibyśmy byśmy zeszklili	zeszkliłybyśmy byśmy zeszkliły
2 os.	zeszkliłbyś byś zeszklił	zeszkliłabyś byś zeszkliła	zeszkliłobyś byś zeszkliło	zeszklilibyście byście zeszklili	zeszkliłybyście byście zeszkliły
3 os.	zeszkliłby by zeszklił	zeszkliłaby by zeszkliła	zeszkliłoby by zeszkliło	zeszkliliby by zeszklili	zeszkliłyby by zeszkliły

bezosobnik: zeszklono by

bezokolicznik: zeszklić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zeszkliwszy

gerundium: zeszklenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zeszklony

Inne uwagi

Zwykle imb

+

zeszklić

+

CO + (CZYM)

Zob. szklić