spojrzeć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. spojrzeć – skierować wzrok

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

synonimy:

spojrzeć

	Spojrzał się na mnie, a chyba szczerości słów moich nie ufał, bo podejrzliwość we wzroku jego wyczytałem. źródło: KWSJP: Witold Gombrowicz: Trans-Atlantyk, 1953
	Byłam jakiś czas temu w kwiaciarni, chciałam kupić 10 róż. nie wiem, czemu 10, po prostu chciałam kupić 10 róż. w środku była jeszcze jakaś klientka. Obie spojrzały się na mnie jak na wariatkę - 9 albo 11. 10 być nie może. i już. kupiłam 11. źródło: NKJP: Internet
	Siądźcie na ławce. Spójrz się jej głęboko w oczy. I powoli się do niej zbliżaj. źródło: NKJP: Internet
	Dla mnie niezawodną metodą jest kontakt wzrokowy. Kiedy ktoś przestaje uważać, wystarczy się spojrzeć groźnie albo z przymrużeniem oka. źródło: KWSJP: Anna Drela: Sposób na belfra, prasa, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spojrzałem się +(e)m się spojrzał	spojrzałam się +(e)m się spojrzała	spojrzałom się +(e)m się spojrzało	spojrzeliśmy się +(e)śmy się spojrzeli	spojrzałyśmy się +(e)śmy się spojrzały
2 os.	spojrzałeś się +(e)ś się spojrzał	spojrzałaś się +(e)ś się spojrzała	spojrzałoś się +(e)ś się spojrzało	spojrzeliście się +(e)ście się spojrzeli	spojrzałyście się +(e)ście się spojrzały
3 os.	spojrzał się	spojrzała się	spojrzało się	spojrzeli się	spojrzały się

bezosobnik: spojrzano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spojrzyjmy się spójrzmy się
2 os.	spojrzyj się spójrz się	spojrzyjcie się spójrzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spojrzałbym się bym się spojrzał	spojrzałabym się bym się spojrzała	spojrzałobym się bym się spojrzało	spojrzelibyśmy się byśmy się spojrzeli	spojrzałybyśmy się byśmy się spojrzały
2 os.	spojrzałbyś się byś się spojrzał	spojrzałabyś się byś się spojrzała	spojrzałobyś się byś się spojrzało	spojrzelibyście się byście się spojrzeli	spojrzałybyście się byście się spojrzały
3 os.	spojrzałby się by się spojrzał	spojrzałaby się by się spojrzała	spojrzałoby się by się spojrzało	spojrzeliby się by się spojrzeli	spojrzałyby się by się spojrzały

bezosobnik: spojrzano by się

bezokolicznik: spojrzeć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spojrzawszy się

gerundium: spojrzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

Rz_żywotny

+

spojrzeć się

+

na KOGO/CO | w CO

Zob. spojrzeć