zamącić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

wprowadzić zamieszanie, celowo coś komplikując, czyniąc niejasnym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

synonimy:

zamieszać

	Dość poczytać różnorakie enuncjacje, aby zauważyć, że piszący to albo ewidentni idioci albo dziennikarze działający na czyjeś zlecenie w jednym tylko celu - zamącić, zdezorientować, odwrócić/skierować uwagę. źródło: NKJP: Internet
	Są grupy, całe zespoły, które potrafią nieźle zamącić. Karne, zdyscyplinowane, świadome swoich celów. Przy odpowiednim poparciu finansowym i organizacyjnym oraz przy odpowiednich metodach, można zrobić bardzo wiele. źródło: NKJP: Internet
	Żałosny jesteś w swoich desperackich wysiłkach, aby zamącić. Magda nie padła ich ofiarą. Wie, o czym był główny wątek i nie pozwoliła ci się wywieść na manowce. źródło: NKJP: Internet
	Niewiele się więc zastanawiając zadecydowano połączenie obu organizacji w Polski Związek Motorowy, wymyśliwszy jednocześnie skomplikowany system wzajemnych zależności i kompetencji, który zamącił dość jasną uprzednio sytuację. źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975
	Dzisiaj prorządowa i prounijna prasa przyjmuje ze spokojem surrealistyczne wybryki liberalnych ministrów. [...] W tym wypadku chodzi także o skołowanie opinii publicznej i zamącenie rzeczywistego obrazu sceny politycznej. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 11.12.1992

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zamąciłem +(e)m zamącił	zamąciłam +(e)m zamąciła	zamąciłom +(e)m zamąciło	zamąciliśmy +(e)śmy zamącili	zamąciłyśmy +(e)śmy zamąciły
2 os.	zamąciłeś +(e)ś zamącił	zamąciłaś +(e)ś zamąciła	zamąciłoś +(e)ś zamąciło	zamąciliście +(e)ście zamącili	zamąciłyście +(e)ście zamąciły
3 os.	zamącił	zamąciła	zamąciło	zamącili	zamąciły

bezosobnik: zamącono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zamąćmy
2 os.	zamąć	zamąćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zamąciłbym bym zamącił	zamąciłabym bym zamąciła	zamąciłobym bym zamąciło	zamącilibyśmy byśmy zamącili	zamąciłybyśmy byśmy zamąciły
2 os.	zamąciłbyś byś zamącił	zamąciłabyś byś zamąciła	zamąciłobyś byś zamąciło	zamącilibyście byście zamącili	zamąciłybyście byście zamąciły
3 os.	zamąciłby by zamącił	zamąciłaby by zamąciła	zamąciłoby by zamąciło	zamąciliby by zamącili	zamąciłyby by zamąciły

bezosobnik: zamącono by

bezokolicznik: zamącić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zamąciwszy

gerundium: zamącenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zamącony

+

zamącić

+

(CO)

Zob. mącić