ktoś zawrócił w głowie komuś
-
pot. ktoś zachwycił kogoś sobą i rozkochał go w sobie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
- chłopak, mężczyzna zawrócił w głowie komuś; dziewczyna, kobieta zawróciła w głowie komuś
-
- Nie pojmuję, dlaczego tak się ekscytujesz jakimś chłopem - ciągnęła Adaya, a słowo „chłop” zabrzmiało w jej ustach jak najgorsza obelga. - Doprawdy, moja droga, wygląda, jakby ten ogrodnik zawrócił ci w głowie. Panny zachichotały, a Lylla opuściła głowę, żeby ukryć krwisty rumieniec.
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Krystyna naprawdę zawróciła Serbowi w głowie, był gotów wykupić dla niej cały sklep jubilerski, najdroższe brylanty, ale powstrzymała go, mówiąc, że nie lubi biżuterii.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Miłośnica, 2009
Musiałem w duchu przyznać, iż chociaż owa dama lata pierwszej młodości już za sobą pozostawiła i nie dorównywała urodą swej zmarłej niedawno siostrze, zdolna byłaby zawrócić jeszcze w głowie niejednemu mężczyźnie, był w niej bowiem pewien nieodparty powab.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
Wyrosła, wypiękniała i zawróciła mu w głowie. Po trzech latach chodzenia „za rączkę” postanowili wspólnie zamieszkać.
źródło: NKJP: Seks, Cosmopolitan, 1999-12
Nikołaj to geniusz komputerowy, na co dzień pracuje jednak jako kelner w ekskluzywnej restauracji. Walerii nie zabiera dużo czasu zawrócenie mu w głowie i doprowadzenie przed ołtarz. Sprawiają wrażenie zgodnego małżeństwa, ale to tylko pozór.
źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: East Side Story: Alexis z rosyjskiej wsi, Esensja, 2009-07-02
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, npch; odmienny: zawrócićodpowiednik aspektowy: ktoś zawraca w głowie komuś