naskoczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

po wybiciu się w górę do skoku umieścić na czymś stopy lub stopę

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Zawodniczka dość nieszczęśliwie przy wyskoku naskoczyła na nogę przeciwniczki [...].

źródło: NKJP: Andrzej Bartkowiak: Chwilowe rozkojarzenie, Gazeta Poznańska, 2002-12-27

Gerard z premedytacją naskoczył na nogi leżącego przeciwnika.

źródło: NKJP: (BAT): Po trzy mecze, Gazeta Krakowska, 2003-02-05

– Widzisz, kto tu rządzi, Mock? – powiedział i naskoczył na leżącą kobietę obiema nogami.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Festung Breslau, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naskoczyłem +(e)m naskoczył	naskoczyłam +(e)m naskoczyła	naskoczyłom +(e)m naskoczyło	naskoczyliśmy +(e)śmy naskoczyli	naskoczyłyśmy +(e)śmy naskoczyły
2 os.	naskoczyłeś +(e)ś naskoczył	naskoczyłaś +(e)ś naskoczyła	naskoczyłoś +(e)ś naskoczyło	naskoczyliście +(e)ście naskoczyli	naskoczyłyście +(e)ście naskoczyły
3 os.	naskoczył	naskoczyła	naskoczyło	naskoczyli	naskoczyły

bezosobnik: naskoczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naskoczmy
2 os.	naskocz	naskoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naskoczyłbym bym naskoczył	naskoczyłabym bym naskoczyła	naskoczyłobym bym naskoczyło	naskoczylibyśmy byśmy naskoczyli	naskoczyłybyśmy byśmy naskoczyły
2 os.	naskoczyłbyś byś naskoczył	naskoczyłabyś byś naskoczyła	naskoczyłobyś byś naskoczyło	naskoczylibyście byście naskoczyli	naskoczyłybyście byście naskoczyły
3 os.	naskoczyłby by naskoczył	naskoczyłaby by naskoczyła	naskoczyłoby by naskoczyło	naskoczyliby by naskoczyli	naskoczyłyby by naskoczyły

bezosobnik: naskoczono by

bezokolicznik: naskoczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naskoczywszy

gerundium: naskoczenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: naskakiwać

+

naskoczyć

+

na KOGO/CO

Zob. skoczyć