-
3.
tak, że zewnętrzną warstwę, jaką jest otoczony ktoś/coś, o kogo chodzi, stanowi to -
W połączeniu z wyrazami zaczynającymi się od zbitek spółgłoskowych może wystąpić wariant we , takie użycie może być nacechowane stylistycznie.
-
- rzadziej we
-
wykładnik relacji: obiekt - opakowanie
-
Stefan podchodzi do Julii, wyjmuje z torby bilety lotnicze w okładce i kładzie przed nią, po czym wychodzi.
źródło: NKJP: Radosław Figura: Teraz albo nigdy! Odcinek 01, 2007
W menu nie znajdziemy trufli ani kawioru, jest za to klasyczny polski obiad z rosołem i filetem z kurczaka w migdałach.
źródło: NKJP: Agnieszka Trojanowicz: Dobrana para: Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-07-11
Kupowaliśmy też cukierki w papierkach zwane raczkami, kogutki gliniane, które były też piszczałkami, i wianki obwarzanków.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
Weselne dzwony... wchodzi Ala w sukni ślubnej, w welonie.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Tango, 1964
Były też pasztety w galaretce żurawinowej, w otoczce smalcu, czy we francuskim cieście, jak w eleganckim kubraczku.
źródło: NKJP: Juliusz PODOLSKI: Pasztet nasz wykwintny: Gazeta Poznańska, 2004-01-14
-
część mowy: przyimek
-
w KIM/CZYM
w pozycji prawostronnej: Rz. konkr.szyk: względem frazy czasownikowej zmienny: neutralna postpozycja
względem frazy rzeczownikowej stały: antepozycja -
psł. *vъ 'w'