ktoś rzucił rękawicę komuś - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś sprowokował kogoś do podjęcia z nim walki, rywalizacji lub polemiki

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	Niemniej jednak pozostaje mieć nadzieję, że w końcu jakaś firma rzuci rękawicę Google i stanie się prawdziwym konkurentem. źródło: NKJP: Michał Chudziński: 11 miliardów dolarów w Bing?, Dziennik Internautów, 2009-06-22
	Rosyjscy producenci rzucili rękawicę polskim kopalniom. źródło: NKJP: Jan Dziadul: Jedzie węgiel na Śląsk, Polityka, 2008-05-17
	Najtrudniejszą zagadką językową okazało się jej własne nazwisko. Czy prawidłowa jest forma Drzyzdrzanka - rzuciła rękawicę językoznawcom. źródło: NKJP: (KAK): Zaczarowali słuchaczy, Gazeta Krakowska, 2002-03-04
	Komunistycznym władcom rzucił rękawicę cały naród, gromadzący się setkami tysięcy wiernych na trasie okolicznościowych mszy odprawianych przez księdza Prymasa oraz na szlaku peregrynacji Obrazu jasnogórskiej Maryi. źródło: NKJP: kpawlak; „Michał”: ASME - nowosci 28.08.2006, Usenet -- pl.soc.polityka, 2006-08-28

typ frazy: fraza czasownikowa

dk, pch; odmienny: rzucić

Dawniej, jeśli rycerz rzucił komuś rękawicę, to wzywał go na pojedynek.