przygnębić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że ktoś popadł w stan psychiczny charakteryzujący się obniżeniem nastroju i brakiem chęci do działania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

synonimy:

zdołować

	Śmierć konia przygnębiła go bardziej niż wszystko co dotychczas... źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008
	Skrajnie mnie tymi entuzjastycznymi opiniami przygnębiwszy, poczynała roztaczać przede mną świetlane perspektywy. źródło: NKJP: Marian Pilot: Na odchodnym, 2002
	Milczenie Anny przygnębiło go do reszty. źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001
	Pogrzeb przygnębił Jakuba. źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Siostra, 1996
	Przygnębił mnie tymi rewelacjami. źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przygnębiłem +(e)m przygnębił	przygnębiłam +(e)m przygnębiła	przygnębiłom +(e)m przygnębiło	przygnębiliśmy +(e)śmy przygnębili	przygnębiłyśmy +(e)śmy przygnębiły
2 os.	przygnębiłeś +(e)ś przygnębił	przygnębiłaś +(e)ś przygnębiła	przygnębiłoś +(e)ś przygnębiło	przygnębiliście +(e)ście przygnębili	przygnębiłyście +(e)ście przygnębiły
3 os.	przygnębił	przygnębiła	przygnębiło	przygnębili	przygnębiły

bezosobnik: przygnębiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przygnębijmy przygnębmy
2 os.	przygnęb przygnębij	przygnębcie przygnębijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przygnębiłbym bym przygnębił	przygnębiłabym bym przygnębiła	przygnębiłobym bym przygnębiło	przygnębilibyśmy byśmy przygnębili	przygnębiłybyśmy byśmy przygnębiły
2 os.	przygnębiłbyś byś przygnębił	przygnębiłabyś byś przygnębiła	przygnębiłobyś byś przygnębiło	przygnębilibyście byście przygnębili	przygnębiłybyście byście przygnębiły
3 os.	przygnębiłby by przygnębił	przygnębiłaby by przygnębiła	przygnębiłoby by przygnębiło	przygnębiliby by przygnębili	przygnębiłyby by przygnębiły

bezosobnik: przygnębiono by

bezokolicznik: przygnębić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przygnębiwszy

gerundium: przygnębienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: przygnębiony

odpowiednik aspektowy: przygnębiać

+

przygnębić

+

KOGO + (CZYM)

Zob. gnębić