-
1.
książk. lustro -
Używane także w literaturze naukowej w odniesieniu do luster specjalnego rodzaju.
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
meble i wystrój wnętrz
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Pielęgnacja ciała
przedmioty związane z pielęgnacją ciała -
synonimy: lustro
-
- kryształowe; wielkie; wklęsłe; czarodziejskie, magiczne zwierciadło; zwierciadło metalowe; kuliste, płaskie, wklęsłe
- zwierciadło o jakiejś średnicy
- powierzchnia; średnica zwierciadła
- patrzeć w zwierciadło
- odbicie w zwierciadle
- coś odbija się jak w zwierciadle
-
Na podeście półpiętra zwraca naszą uwagę wielkie zwierciadło, które pokrywa drzwi prowadzące do wielkiej Sali Jadalnej, usytuowanej w dobudowanym zachodnim segmencie.
źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane: rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001
Kiedy patrząc w lustro zauważały plamkę wymalowaną na swoim obliczu, dotykały własnej twarzy, nie zaś, jak można by oczekiwać, powierzchni zwierciadła.
źródło: NKJP: Joanna Komorowska: Gazeta Wyborcza, 1998-04-24
Konarski dokonał w sztuce autoportretu dość niezwykłego, bo zatrącającego o matematykę zabiegu, namalował mianowicie autoportret w lustrzanym odbiciu pękniętego zwierciadła.
źródło: NKJP: Andrzej Warzecha: Autoportrety, Dziennik Polski, 2001-02-21
Jeżeli promień wychodzi z punktu T i pada na zwierciadło OA w punkcie M, to [...] pada na zwierciadło OB w punkcie N i po odbiciu znajduje się w położeniu prostopadłym do promienia TM.
źródło: NKJP: Stefan Przewłocki: Geodezja dla inżynierii środowiska, 1997
Wreszcie akta Akademii Krakowskiej wspominają, że do wywoływania wizji i do praktyk nekromanckich używano czarnoksięskich zwierciadeł [...].
źródło: NKJP: Zjawa królowej Barbary, Dziennik Polski, 2001-08-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zwierciadło
zwierciadła
D. zwierciadła
zwierciadeł
C. zwierciadłu
zwierciadłom
B. zwierciadło
zwierciadła
N. zwierciadłem
zwierciadłami
Ms. zwierciadle
zwierciadłach
W. zwierciadło
zwierciadła
-
psł. *zŕ̥kadlo > *zŕ̥cadlo 'to, za pomocą czego ogląda się samego siebie, lustro'
Od: zerkać (zob.) z przyrostkiem -dło. W polskim oczekiwalibyśmy postaci *ziercadło, przekształcanej pod wpływem czasownika wiercić (się) .