zmusić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

spowodować, że samemu zrobiło się coś wbrew własnej woli

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

zagonić się

zmusić się siłą
zmusić się do czytania, do myślenia, do pracy, do przełknięcia czegoś, do wstania, do zjedzenia czegoś
zmusić się z trudem
próbować; chcieć, musieć; (nie) być w stanie, (nie) móc, (nie) potrafić zmusić się do czegoś
zmusić się, żeby wstać, zmusić się, żeby zjeść coś

	Usiadłem i nagle ogarnęło mnie wielkie zmęczenie. Przez jakiś czas przyglądałem się listom, nie mogąc zmusić się do wysiłku czytania. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	Aurelia zmusiła się, by słuchać, o czym mówi jej nowy znajomy. źródło: NKJP: Malgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
	Odetchnął głęboko parę razy i zmusił się, by spojrzeć na trupa. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002
	Skrzypaszek po kontuzji podjął jeszcze treningi. Zmusił się do ostatniego wysiłku, ale, jak twierdzi, nie da się szybko nadrobić takich zaległości. źródło: NKJP: Andrzej Tomasik: Koniec kariery Arkadiusza Skrzypaszka, Gazeta Wyborcza, 1993-10-21
	Patrzył na chłopca, na jego wyciągniętą dłoń z podarkiem, jakby nie pojmował, o co chodzi. Wreszcie się zmusił do uśmiechu. źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmusiłem się +(e)m się zmusił	zmusiłam się +(e)m się zmusiła	zmusiłom się +(e)m się zmusiło	zmusiliśmy się +(e)śmy się zmusili	zmusiłyśmy się +(e)śmy się zmusiły
2 os.	zmusiłeś się +(e)ś się zmusił	zmusiłaś się +(e)ś się zmusiła	zmusiłoś się +(e)ś się zmusiło	zmusiliście się +(e)ście się zmusili	zmusiłyście się +(e)ście się zmusiły
3 os.	zmusił się	zmusiła się	zmusiło się	zmusili się	zmusiły się

bezosobnik: zmuszono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zmuśmy się
2 os.	zmuś się	zmuście się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zmusiłbym się bym się zmusił	zmusiłabym się bym się zmusiła	zmusiłobym się bym się zmusiło	zmusilibyśmy się byśmy się zmusili	zmusiłybyśmy się byśmy się zmusiły
2 os.	zmusiłbyś się byś się zmusił	zmusiłabyś się byś się zmusiła	zmusiłobyś się byś się zmusiło	zmusilibyście się byście się zmusili	zmusiłybyście się byście się zmusiły
3 os.	zmusiłby się by się zmusił	zmusiłaby się by się zmusiła	zmusiłoby się by się zmusiło	zmusiliby się by się zmusili	zmusiłyby się by się zmusiły

bezosobnik: zmuszono by się

bezokolicznik: zmusić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zmusiwszy się

gerundium: zmuszenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: zmuszać się

	+	zmusić się	+	do CZEGO
	+	zmusić się	+	żeby ZDANIE

Od: musieć