-
1.
pot. mały instrument muzyczny, składający się z metalowych blaszek umieszczonych między dwoma listwami, na którym gra się przy pomocy ust, wydmuchując i wciągając powietrze, które wprawia w drgania blaszki -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
synonimy: harmonijka ustna
harmonika
-
- ustne organki
- gra na organkach
- grać, pogrywać, przygrywać, zagrać na organkach
-
Tata muzykował troszkę, przygrywał na organkach na wiejskich potańcówkach.
źródło: NKJP: Henryk Szewczyk: Uczył mnie organista, Gazeta Krakowska, 2004-07-21
Młodzież się zebrała w jakiejś kądzielnej izbie i tańcowaliśmy, nawet i przy ustnych organkach.
źródło: NKJP: Józef Słowik: Nie czekało się do północy, Gazeta Krakowska, 2005-12-30
Na organkach próbował grać kolędy, ale jakoś nie bardzo to wychodziło.
źródło: NKJP: Najpiękniejszy, najsmutniejszy dzień, Dziennik Polski, 2008-12-22
Jan [...] jest samoukiem, nie uczęszczał do szkoły muzycznej, dęcia w trąby i organki nauczył się od ojca, który grał na wiejskich weselach.
źródło: NKJP: Gorlicki hejnał nad Bałtykiem, Dziennik Polski, 2000-08-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. organki
D. organków
C. organkom
B. organki
N. organkami
Ms. organkach
W. organki
-
Od: organ