awanturować się
-
zachowywać się agresywnie wobec kogoś, krzycząc, kłócąc się, a nawet bijąc
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: rozbijać się
rzucać się
-
- gość, klient, mężczyzna, pijak awanturuje się
- awanturować się z żoną
- awanturować się i bić; krzyczeć i awanturować się, pić i awanturować się
-
A tymczasem podróżni awanturują się po wejściu do pociągu. Wylewają pomyje brzydkich słów na kolejarzy. Bo pociąg się spóźnił, bo jest brudny, za mało wagonów ma, jedzie za wolno.
źródło: NKJP: Marcin Kołodziejczyk: Kilometropasażerowie, Polityka, 2008-02-02
Jakiś pijak awanturował się głośno, że nie może się dostać do swojego mieszkania.
źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005
Masz tendencje do awanturowania się o byle co. [...] Zanim coś powiesz, to najpierw to dobrze przemyśl, bo może się zdarzyć, że wreszcie ktoś ci „utrze nosa” i nie da się twojemu charakterkowi.
źródło: NKJP: Wróżka Klestima: Horoskop, Czas Ostrzeszowski, 2008-05-14
Jak nam powiedział Przemysław Piwecki z poznańskiej SM, strażnicy ujęli ostatnio sześciu wandali demolujących autobus linii 90 i awanturujących się z kontrolerami biletów.
źródło: NKJP: GOK: Cinquecento pod tramwajem, Gazeta Poznańska, 2001-08-07
Pijany mąż awanturuje się, bije żonę i dzieci.
źródło: NKJP: (JOK): Nie zostawiać pijaka w radiowozie, Gazeta Krakowska, 2003-03-06
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. awanturuję się
awanturujemy się
2 os. awanturujesz się
awanturujecie się
3 os. awanturuje się
awanturują się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. awanturowałem się
+(e)m się awanturował
awanturowałam się
+(e)m się awanturowała
awanturowałom się
+(e)m się awanturowało
awanturowaliśmy się
+(e)śmy się awanturowali
awanturowałyśmy się
+(e)śmy się awanturowały
2 os. awanturowałeś się
+(e)ś się awanturował
awanturowałaś się
+(e)ś się awanturowała
awanturowałoś się
+(e)ś się awanturowało
awanturowaliście się
+(e)ście się awanturowali
awanturowałyście się
+(e)ście się awanturowały
3 os. awanturował się
awanturowała się
awanturowało się
awanturowali się
awanturowały się
bezosobnik: awanturowano się
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. będę się awanturował
będę się awanturować
będę się awanturowała
będę się awanturować
będę się awanturowało
będę się awanturować
będziemy się awanturowali
będziemy się awanturować
będziemy się awanturowały
będziemy się awanturować
2 os. będziesz się awanturował
będziesz się awanturować
będziesz się awanturowała
będziesz się awanturować
będziesz się awanturowało
będziesz się awanturować
będziecie się awanturowali
będziecie się awanturować
będziecie się awanturowały
będziecie się awanturować
3 os. będzie się awanturował
będzie się awanturować
będzie się awanturowała
będzie się awanturować
będzie się awanturowało
będzie się awanturować
będą się awanturowali
będą się awanturować
będą się awanturowały
będą się awanturować
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. awanturujmy się
2 os. awanturuj się
awanturujcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. awanturowałbym się
bym się awanturował
awanturowałabym się
bym się awanturowała
awanturowałobym się
bym się awanturowało
awanturowalibyśmy się
byśmy się awanturowali
awanturowałybyśmy się
byśmy się awanturowały
2 os. awanturowałbyś się
byś się awanturował
awanturowałabyś się
byś się awanturowała
awanturowałobyś się
byś się awanturowało
awanturowalibyście się
byście się awanturowali
awanturowałybyście się
byście się awanturowały
3 os. awanturowałby się
by się awanturował
awanturowałaby się
by się awanturowała
awanturowałoby się
by się awanturowało
awanturowaliby się
by się awanturowali
awanturowałyby się
by się awanturowały
bezosobnik: awanturowano by się
bezokolicznik: awanturować się
imiesłów przysłówkowy współczesny:
awanturując się
gerundium: awanturowanie się
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. awanturowanie się
awanturowania się
D. awanturowania się
awanturowań się
C. awanturowaniu się
awanturowaniom się
B. awanturowanie się
awanturowania się
N. awanturowaniem się
awanturowaniami się
Ms. awanturowaniu się
awanturowaniach się
W. awanturowanie się
awanturowania się
imiesłów przymiotnikowy czynny: awanturujący się
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. awanturujący się
awanturujący się
awanturujący się
awanturujące się
awanturująca się
D. awanturującego się
awanturującego się
awanturującego się
awanturującego się
awanturującej się
C. awanturującemu się
awanturującemu się
awanturującemu się
awanturującemu się
awanturującej się
B. awanturującego się
awanturującego się
awanturujący się
awanturujące się
awanturującą się
N. awanturującym się
awanturującym się
awanturującym się
awanturującym się
awanturującą się
Ms. awanturującym się
awanturującym się
awanturującym się
awanturującym się
awanturującej się
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. awanturujący się
awanturujący się
awanturujące się
awanturujące się
D. awanturujących się
awanturujących się
awanturujących się
awanturujących się
C. awanturującym się
awanturującym się
awanturującym się
awanturującym się
B. awanturujących się
awanturujących się
awanturujących się
awanturujące się
N. awanturującymi się
awanturującymi się
awanturującymi się
awanturującymi się
Ms. awanturujących się
awanturujących się
awanturujących się
awanturujących się
-
+ awanturować się + z KIM + o CO+ awanturować się + że ZDANIE -
Zob. awantura