-
2.
połączyć ze sobą, tworząc spójną całość -
ATEMATYCZNY
-
Wszystkie marzenia o dalszym życiu splótł z tą dziewczyną, umieściwszy ją w samym środku uczuć tkliwych.
źródło: KWSJP: Teodor Jeske-Choiński: Gasnące słońce, 1958
A potem opisałem tę historię, bo choć nie była ani najważniejsza, ani najbardziej dramatyczna w mojej karierze, to jednak splotła przedziwnie życie tylu ludzi...
źródło: KWSJP: Stanisław Goszczurny: Dwaj przyjaciele, 1971
Utwory na fortepian, napisane na 200. rocznicę śmierci Johanna Sebastiana Bacha, w których splótł kunsztownie oba motywy-sygnatury: B-A-C-H i własny B-Es-C-H.
źródło: KWSJP: Krzysztof Bilica: Wokół Chopina i Polski : siedem szkiców, 2005
Splotę w tej kompozycji wszystko, co wiem i czuję. Bohaterstwo i zwierzęcą męczarnię. Komunistów żydowskich i takich jak Markus, i zabitych.
źródło: KWSJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
Wydarzenia te miały kilka splecionych ze sobą przyczyn.
źródło: KWSJP: Koniec stanu wyjątkowego, Trybuna, 2006
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. splotę
spleciemy
2 os. spleciesz
spleciecie
3 os. splecie
splotą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. splotłem
+(e)m splótł
splotłam
+(e)m splotła
splotłom
+(e)m splotło
spletliśmy
+(e)śmy spletli
splotłyśmy
+(e)śmy splotły
2 os. splotłeś
+(e)ś splótł
splotłaś
+(e)ś splotła
splotłoś
+(e)ś splotło
spletliście
+(e)ście spletli
splotłyście
+(e)ście splotły
3 os. splótł
splotła
splotło
spletli
splotły
bezosobnik: spleciono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. splećmy
2 os. spleć
splećcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. splótłbym
bym splótł
splotłabym
bym splotła
splotłobym
bym splotło
spletlibyśmy
byśmy spletli
splotłybyśmy
byśmy splotły
2 os. splótłbyś
byś splótł
splotłabyś
byś splotła
splotłobyś
byś splotło
spletlibyście
byście spletli
splotłybyście
byście splotły
3 os. splótłby
by splótł
splotłaby
by splotła
splotłoby
by splotło
spletliby
by spletli
splotłyby
by splotły
bezosobnik: spleciono by
bezokolicznik: spleść
imiesłów przysłówkowy uprzedni: splótłszy
gerundium: splecenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. splecenie
splecenia
D. splecenia
spleceń
C. spleceniu
spleceniom
B. splecenie
splecenia
N. spleceniem
spleceniami
Ms. spleceniu
spleceniach
W. splecenie
splecenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: spleciony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. spleciony
spleciony
spleciony
splecione
spleciona
D. splecionego
splecionego
splecionego
splecionego
splecionej
C. splecionemu
splecionemu
splecionemu
splecionemu
splecionej
B. splecionego
splecionego
spleciony
splecione
splecioną
N. splecionym
splecionym
splecionym
splecionym
splecioną
Ms. splecionym
splecionym
splecionym
splecionym
splecionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. spleceni
spleceni
splecione
splecione
D. splecionych
splecionych
splecionych
splecionych
C. splecionym
splecionym
splecionym
splecionym
B. splecionych
splecionych
splecionych
splecione
N. splecionymi
splecionymi
splecionymi
splecionymi
Ms. splecionych
splecionych
splecionych
splecionych
odpowiednik aspektowy: splatać
-
+ spleść + CO + (z KIM/CZYM) -
Zob. pleść
-
+ spleść + CO + (z KIM/CZYM)