sczepić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

złączyć się ze sobą przez zahaczenie o coś wystającego

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości przestrzeni

ułożenie względem siebie

hiperonimy:

złączyć się

	Nić DNA naśle bowiem na nich krótkie segmenty, zwane micro-RNA, które sczepią się z nimi i uciszą je. źródło: NKJP: Andrzej Szczeklik: Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007
	[...] pochyliłam się do dolnej półki i już nie mogłam się wyprostować, coś mnie przytrzymywało. Tym czymś była sprzączka od mojej kurtki, która sczepiła się ze sprzączką kurtki jakiegoś pana. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Księżyc nad Zakopanem, 2006
	Obaj sczepili się jednak motocyklami i tak jechali przez jakiś czas, dopóki - już przy niewielkiej prędkości - nie położyli się z maszynami na tor. źródło: NKJP: Wojciech Koerber: Przegrali bitwę, Gazeta Wrocławska, 2003-08-25
	Później ludzie po prostu stali wokół nas jak ściana, mocno sczepili się za łokcie i nie wpuszczali do środka. źródło: NKJP: Współpracownik: Te wspomnienia będą mnie palić..., Tygodnik Ciechanowski, 2006-04-18

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sczepiłem się +(e)m się sczepił	sczepiłam się +(e)m się sczepiła	sczepiłom się +(e)m się sczepiło	sczepiliśmy się +(e)śmy się sczepili	sczepiłyśmy się +(e)śmy się sczepiły
2 os.	sczepiłeś się +(e)ś się sczepił	sczepiłaś się +(e)ś się sczepiła	sczepiłoś się +(e)ś się sczepiło	sczepiliście się +(e)ście się sczepili	sczepiłyście się +(e)ście się sczepiły
3 os.	sczepił się	sczepiła się	sczepiło się	sczepili się	sczepiły się

bezosobnik: sczepiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sczepmy się
2 os.	sczep się	sczepcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sczepiłbym się bym się sczepił	sczepiłabym się bym się sczepiła	sczepiłobym się bym się sczepiło	sczepilibyśmy się byśmy się sczepili	sczepiłybyśmy się byśmy się sczepiły
2 os.	sczepiłbyś się byś się sczepił	sczepiłabyś się byś się sczepiła	sczepiłobyś się byś się sczepiło	sczepilibyście się byście się sczepili	sczepiłybyście się byście się sczepiły
3 os.	sczepiłby się by się sczepił	sczepiłaby się by się sczepiła	sczepiłoby się by się sczepiło	sczepiliby się by się sczepili	sczepiłyby się by się sczepiły

bezosobnik: sczepiono by się

bezokolicznik: sczepić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sczepiwszy się

gerundium: sczepienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: sczepiać się

Zob. czepić się