sczepić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sczepiłem się +(e)m się sczepił	sczepiłam się +(e)m się sczepiła	sczepiłom się +(e)m się sczepiło	sczepiliśmy się +(e)śmy się sczepili	sczepiłyśmy się +(e)śmy się sczepiły
2 os.	sczepiłeś się +(e)ś się sczepił	sczepiłaś się +(e)ś się sczepiła	sczepiłoś się +(e)ś się sczepiło	sczepiliście się +(e)ście się sczepili	sczepiłyście się +(e)ście się sczepiły
3 os.	sczepił się	sczepiła się	sczepiło się	sczepili się	sczepiły się

bezosobnik: sczepiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		sczepmy się
2 os.	sczep się	sczepcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	sczepiłbym się bym się sczepił	sczepiłabym się bym się sczepiła	sczepiłobym się bym się sczepiło	sczepilibyśmy się byśmy się sczepili	sczepiłybyśmy się byśmy się sczepiły
2 os.	sczepiłbyś się byś się sczepił	sczepiłabyś się byś się sczepiła	sczepiłobyś się byś się sczepiło	sczepilibyście się byście się sczepili	sczepiłybyście się byście się sczepiły
3 os.	sczepiłby się by się sczepił	sczepiłaby się by się sczepiła	sczepiłoby się by się sczepiło	sczepiliby się by się sczepili	sczepiłyby się by się sczepiły

bezosobnik: sczepiono by się

bezokolicznik: sczepić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: sczepiwszy się

gerundium: sczepienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: sczepiać się

	+	sczepić się	+	z KIM/CZYM
Rzpl	+	sczepić się	+

Zob. czepić się