popędzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

5.

zmusiwszy kogoś do opuszczenia jakiegoś miejsca, pozbyć się go jako osoby niepożądanej

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

[...] popędziła go wołając: „a kysz, a kysz, paskudo!”, choć chłop był urodziwy, więc towarzyszki z baraku mocno się dziwiły [...].

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

Winne grona tak podniosły ducha żołnierzy, że ci nie tylko obronili fortecę, ale popędzili najeźdźcę daleko poza granice państwa.

źródło: NKJP: Wojciech Śmieja: Mołdawia. Przewodnik Turystyczny, 2007

Zdaje się, że najwyższy czas popędzić tę belwederską zgraję. Przecież nie jest nam potrzebny drugi pseudo-rząd, który wszystko wywraca, intryguje i psuje.

źródło: NKJP: To dobrze, że przebraliście się w nowe ubranie, bo stare trochę się zużyło. Ale mam ..., Gazeta Wyborcza, 1995-05-15

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	popędzę	popędzimy
2 os.	popędzisz	popędzicie
3 os.	popędzi	popędzą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popędziłem +(e)m popędził	popędziłam +(e)m popędziła	popędziłom +(e)m popędziło	popędziliśmy +(e)śmy popędzili	popędziłyśmy +(e)śmy popędziły
2 os.	popędziłeś +(e)ś popędził	popędziłaś +(e)ś popędziła	popędziłoś +(e)ś popędziło	popędziliście +(e)ście popędzili	popędziłyście +(e)ście popędziły
3 os.	popędził	popędziła	popędziło	popędzili	popędziły

bezosobnik: popędzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		popędźmy
2 os.	popędź	popędźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	popędziłbym bym popędził	popędziłabym bym popędziła	popędziłobym bym popędziło	popędzilibyśmy byśmy popędzili	popędziłybyśmy byśmy popędziły
2 os.	popędziłbyś byś popędził	popędziłabyś byś popędziła	popędziłobyś byś popędziło	popędzilibyście byście popędzili	popędziłybyście byście popędziły
3 os.	popędziłby by popędził	popędziłaby by popędziła	popędziłoby by popędziło	popędziliby by popędzili	popędziłyby by popędziły

bezosobnik: popędzono by

bezokolicznik: popędzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: popędziwszy

gerundium: popędzenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	popędzenie	popędzenia
D.	popędzenia	popędzeń
C.	popędzeniu	popędzeniom
B.	popędzenie	popędzenia
N.	popędzeniem	popędzeniami
Ms.	popędzeniu	popędzeniach
W.	popędzenie	popędzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: popędzony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	popędzony	popędzony	popędzony	popędzone	popędzona
D.	popędzonego	popędzonego	popędzonego	popędzonego	popędzonej
C.	popędzonemu	popędzonemu	popędzonemu	popędzonemu	popędzonej
B.	popędzonego	popędzonego	popędzony	popędzone	popędzoną
N.	popędzonym	popędzonym	popędzonym	popędzonym	popędzoną
Ms.	popędzonym	popędzonym	popędzonym	popędzonym	popędzonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	popędzeni	popędzeni	popędzone	popędzone
D.	popędzonych	popędzonych	popędzonych	popędzonych
C.	popędzonym	popędzonym	popędzonym	popędzonym
B.	popędzonych	popędzonych	popędzonych	popędzone
N.	popędzonymi	popędzonymi	popędzonymi	popędzonymi
Ms.	popędzonych	popędzonych	popędzonych	popędzonych

Składnia

+

popędzić

+

KOGO

Pochodzenie

Zob. pędzić