unicestwiać - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. powodować, że ktoś lub coś przestaje istnieć

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

hiperonimy:

niszczyć

	Bo - wyznać to trzeba - nieustraszony i niezwyciężony James Bond najczęściej unicestwiał niesamowite spiski, które zachodniemu światu rzekomo gotował świat socjalistyczny, co zresztą, podobnie jak owa ogromna ośmiornica, istniało li tylko w wyobraźni literackiej Iana Flemminga. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
	Kiedy patrzę, jak wielu ludzi wokół mnie unicestwia swoje związki, w swej ignorancji sądząc, że jest to droga do wolności i szczęścia, żałuję, że nie istnieje człowiek, o którym mówiłabym dziś: mój mąż. źródło: NKJP: Sonia Raduńska: Kartki z białego zeszytu, 2008
	- Ty zawsze ścinasz obcasy. Nigdy nie widziałam kogoś, kto by tak unicestwiał buty - westchnęła mama z przyganą. źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Może nie, może tak, 1995
	Byli i tacy, którzy przetrwali dzięki zdolności unicestwiania innych. źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Czerwony byk, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unicestwiałem pot. +(e)m unicestwiał	unicestwiałam pot. +(e)m unicestwiała	unicestwiałom pot. +(e)m unicestwiało	unicestwialiśmy pot. +(e)śmy unicestwiali	unicestwiałyśmy pot. +(e)śmy unicestwiały
2 os.	unicestwiałeś pot. +(e)ś unicestwiał	unicestwiałaś pot. +(e)ś unicestwiała	unicestwiałoś pot. +(e)ś unicestwiało	unicestwialiście pot. +(e)ście unicestwiali	unicestwiałyście pot. +(e)ście unicestwiały
3 os.	unicestwiał	unicestwiała	unicestwiało	unicestwiali	unicestwiały

bezosobnik: unicestwiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę unicestwiał będę unicestwiać	będę unicestwiała będę unicestwiać	będę unicestwiało będę unicestwiać	będziemy unicestwiali będziemy unicestwiać	będziemy unicestwiały będziemy unicestwiać
2 os.	będziesz unicestwiał będziesz unicestwiać	będziesz unicestwiała będziesz unicestwiać	będziesz unicestwiało będziesz unicestwiać	będziecie unicestwiali będziecie unicestwiać	będziecie unicestwiały będziecie unicestwiać
3 os.	będzie unicestwiał będzie unicestwiać	będzie unicestwiała będzie unicestwiać	będzie unicestwiało będzie unicestwiać	będą unicestwiali będą unicestwiać	będą unicestwiały będą unicestwiać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		unicestwiajmy
2 os.	unicestwiaj	unicestwiajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	unicestwiałbym bym unicestwiał	unicestwiałabym bym unicestwiała	unicestwiałobym bym unicestwiało	unicestwialibyśmy byśmy unicestwiali	unicestwiałybyśmy byśmy unicestwiały
2 os.	unicestwiałbyś byś unicestwiał	unicestwiałabyś byś unicestwiała	unicestwiałobyś byś unicestwiało	unicestwialibyście byście unicestwiali	unicestwiałybyście byście unicestwiały
3 os.	unicestwiałby by unicestwiał	unicestwiałaby by unicestwiała	unicestwiałoby by unicestwiało	unicestwialiby by unicestwiali	unicestwiałyby by unicestwiały

bezosobnik: unicestwiano by

bezokolicznik: unicestwiać

imiesłów przysłówkowy współczesny: unicestwiając

gerundium: unicestwianie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: unicestwiający

imiesłów przymiotnikowy bierny: unicestwiany

odpowiednik aspektowy: unicestwić

+

unicestwiać

+

kOGO/CO

Zob. unicestwić