odpalić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. dając, udzielić wsparcia lub uregulować jakieś zobowiązanie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

odpalić część czegoś, jakąś kwotę, sumę (pieniędzy), stówkę, ileś procent, ileś złotych

	Niech Szczęsny dla wszystkich gotuje i w południe przynosi. Za to każdy mu złotówkę odpali. źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
	A mógłby przecież jedną sprzedać i dom chylący się ku upadkowi poprawić, parę tysiączków wnukom swoim odpalić na motocykle śmiglejsze od jaskółki. źródło: NKJP: Tadeusz Nowak: Półbaśnie, 1976
	To godne zazdrości mieszkanie z ciepłą wodą [...] zajął dobrze ustosunkowany radca prawny Barański po odpaleniu mamie i Uszerowi zaledwie czterdziestu tysięcy złotych, co nazywało się „zwrotem kosztów remontu”. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
	Mówi ciotka do mnie: zamorduj, Grzesiu, prosiaka, kiełbasę ci odpalę. źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951
	Czy nie odpaliłby mi pan trochę bigosu? źródło: NKJP: Janusz Głowacki: Rose Café i inne opowieści, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odpaliłem +(e)m odpalił	odpaliłam +(e)m odpaliła	odpaliłom +(e)m odpaliło	odpaliliśmy +(e)śmy odpalili	odpaliłyśmy +(e)śmy odpaliły
2 os.	odpaliłeś +(e)ś odpalił	odpaliłaś +(e)ś odpaliła	odpaliłoś +(e)ś odpaliło	odpaliliście +(e)ście odpalili	odpaliłyście +(e)ście odpaliły
3 os.	odpalił	odpaliła	odpaliło	odpalili	odpaliły

bezosobnik: odpalono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odpalmy
2 os.	odpal	odpalcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odpaliłbym bym odpalił	odpaliłabym bym odpaliła	odpaliłobym bym odpaliło	odpalilibyśmy byśmy odpalili	odpaliłybyśmy byśmy odpaliły
2 os.	odpaliłbyś byś odpalił	odpaliłabyś byś odpaliła	odpaliłobyś byś odpaliło	odpalilibyście byście odpalili	odpaliłybyście byście odpaliły
3 os.	odpaliłby by odpalił	odpaliłaby by odpaliła	odpaliłoby by odpaliło	odpaliliby by odpalili	odpaliłyby by odpaliły

bezosobnik: odpalono by

bezokolicznik: odpalić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odpaliwszy

gerundium: odpalenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odpalony

odpowiednik aspektowy: odpalać

+

odpalić

+

CO

Zob. palić