-
2.c
wybuchnąć -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
hiperonimy: wybuchnąć
-
- ładunek wybuchowy, pocisk odpalił; broń odpaliła
-
W efekcie odpalenia miny powstawał wyłom w obwarowaniu głównym twierdzy.
źródło: NKJP: Ryszard Henryk Bochenek: Twierdza Jasna Góra, 1997
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odpalę
odpalimy
2 os. odpalisz
odpalicie
3 os. odpali
odpalą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odpaliłem
+(e)m odpalił
odpaliłam
+(e)m odpaliła
odpaliłom
+(e)m odpaliło
odpaliliśmy
+(e)śmy odpalili
odpaliłyśmy
+(e)śmy odpaliły
2 os. odpaliłeś
+(e)ś odpalił
odpaliłaś
+(e)ś odpaliła
odpaliłoś
+(e)ś odpaliło
odpaliliście
+(e)ście odpalili
odpaliłyście
+(e)ście odpaliły
3 os. odpalił
odpaliła
odpaliło
odpalili
odpaliły
bezosobnik: odpalono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. odpalmy
2 os. odpal
odpalcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. odpaliłbym
bym odpalił
odpaliłabym
bym odpaliła
odpaliłobym
bym odpaliło
odpalilibyśmy
byśmy odpalili
odpaliłybyśmy
byśmy odpaliły
2 os. odpaliłbyś
byś odpalił
odpaliłabyś
byś odpaliła
odpaliłobyś
byś odpaliło
odpalilibyście
byście odpalili
odpaliłybyście
byście odpaliły
3 os. odpaliłby
by odpalił
odpaliłaby
by odpaliła
odpaliłoby
by odpaliło
odpaliliby
by odpalili
odpaliłyby
by odpaliły
bezosobnik: odpalono by
bezokolicznik: odpalić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: odpaliwszy
gerundium: odpalenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odpalenie
odpalenia
D. odpalenia
odpaleń
C. odpaleniu
odpaleniom
B. odpalenie
odpalenia
N. odpaleniem
odpaleniami
Ms. odpaleniu
odpaleniach
W. odpalenie
odpalenia
-
Zob. palić