-
1.
zmusić kogoś lub coś do opuszczenia jakiegoś miejsca -
- rzadziej zegnać
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
synonimy: spędzić
-
Jakieś dziecko próbuje wdrapać się na marmurowy stół. Trzeba je zgonić, ale tak, żeby się nie połamało.
źródło: NKJP: Izabela Filipiuk: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
Przeżył w tym czasie po raz pierwszy trzęsienie ziemi, a z dachu zgonił go w końcu ulewny deszcz.
źródło: NKJP: (pp): Trzęsienie ziemi na dachu ambasady, Gazeta Goleniowska, 2008-04-28
W kontekście tych słów legionowski trener był bardziej zadowolony z niedzielnego zwycięstwie w Kleszczowie, choć z przekąsem podkreśla, że gospodarze zgonili z łóżek jego ekipę już o piątej rano, ustawiając mecz na godzinę jedenastą.
źródło: NKJP: (jb): Ciułanie i... budowanie, Mazowieckie To i Owo, 2009-05-14
Oddziałowy zastygł. Nawet nie zgonił muchy, która siadła na biurku.
źródło: NKJP: Co było dalej?, Dziennik Polski, 2003-09-27
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zgonię
zgonimy
2 os. zgonisz
zgonicie
3 os. zgoni
zgonią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zgoniłem
+(e)m zgonił
zgoniłam
+(e)m zgoniła
zgoniłom
+(e)m zgoniło
zgoniliśmy
+(e)śmy zgonili
zgoniłyśmy
+(e)śmy zgoniły
2 os. zgoniłeś
+(e)ś zgonił
zgoniłaś
+(e)ś zgoniła
zgoniłoś
+(e)ś zgoniło
zgoniliście
+(e)ście zgonili
zgoniłyście
+(e)ście zgoniły
3 os. zgonił
zgoniła
zgoniło
zgonili
zgoniły
bezosobnik: zgoniono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zgońmy
2 os. zgoń
zgońcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zgoniłbym
bym zgonił
zgoniłabym
bym zgoniła
zgoniłobym
bym zgoniło
zgonilibyśmy
byśmy zgonili
zgoniłybyśmy
byśmy zgoniły
2 os. zgoniłbyś
byś zgonił
zgoniłabyś
byś zgoniła
zgoniłobyś
byś zgoniło
zgonilibyście
byście zgonili
zgoniłybyście
byście zgoniły
3 os. zgoniłby
by zgonił
zgoniłaby
by zgoniła
zgoniłoby
by zgoniło
zgoniliby
by zgonili
zgoniłyby
by zgoniły
bezosobnik: zgoniono by
bezokolicznik: zgonić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zgoniwszy
gerundium: zgonienie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zgonienie
zgonienia
D. zgonienia
zgonień
C. zgonieniu
zgonieniom
B. zgonienie
zgonienia
N. zgonieniem
zgonieniami
Ms. zgonieniu
zgonieniach
W. zgonienie
zgonienia
imiesłów przymiotnikowy bierny: zgoniony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. zgoniony
zgoniony
zgoniony
zgonione
zgoniona
D. zgonionego
zgonionego
zgonionego
zgonionego
zgonionej
C. zgonionemu
zgonionemu
zgonionemu
zgonionemu
zgonionej
B. zgonionego
zgonionego
zgoniony
zgonione
zgonioną
N. zgonionym
zgonionym
zgonionym
zgonionym
zgonioną
Ms. zgonionym
zgonionym
zgonionym
zgonionym
zgonionej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. zgonieni
zgonieni
zgonione
zgonione
D. zgonionych
zgonionych
zgonionych
zgonionych
C. zgonionym
zgonionym
zgonionym
zgonionym
B. zgonionych
zgonionych
zgonionych
zgonione
N. zgonionymi
zgonionymi
zgonionymi
zgonionymi
Ms. zgonionych
zgonionych
zgonionych
zgonionych
odpowiednik aspektowy: zganiać
-
+ zgonić + KOGO/CO + SKĄD