zgonić - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

4.

pot. przypisać czyjeś wady albo winę za czyjeś błędy osobie niewinnej w celu przeniesienia na nią odpowiedzialności

Warianty

rzadziej zegnać

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

przypisać

Cytaty

Paweł J. nie przyznał się do zarzutów i wyjaśnił, że działał pod presją. Całą winę zgonił na łódzką zorganizowaną przestępczość, która domagała się od niego pieniędzy.

źródło: NKJP: śma: Pokrzywdzony mimo woli..., Express Ilustrowany, 2001-07-11

Mam wrażenie, że jak ktoś inny coś zepsuje, będzie to traktowane zwyczajnie. Jak mnie coś nie pójdzie, to zgonią to na to, że jestem dziewczyną i potraktują jako dowód, że się nie nadaję.

źródło: NKJP: (fren): Pionierki, Gazeta Krakowska, 2003-02-01

Precyzyjne wyrażanie myśli jest również zaletą, nawet w tonie sarkastycznym. A jak nie wyjdzie, to najlepiej zgonić na inteligencję odbiorców.

źródło: NKJP: Usenet -- pl.soc.polityka

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zgonię	zgonimy
2 os.	zgonisz	zgonicie
3 os.	zgoni	zgonią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgoniłem +(e)m zgonił	zgoniłam +(e)m zgoniła	zgoniłom +(e)m zgoniło	zgoniliśmy +(e)śmy zgonili	zgoniłyśmy +(e)śmy zgoniły
2 os.	zgoniłeś +(e)ś zgonił	zgoniłaś +(e)ś zgoniła	zgoniłoś +(e)ś zgoniło	zgoniliście +(e)ście zgonili	zgoniłyście +(e)ście zgoniły
3 os.	zgonił	zgoniła	zgoniło	zgonili	zgoniły

bezosobnik: zgoniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zgońmy
2 os.	zgoń	zgońcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgoniłbym bym zgonił	zgoniłabym bym zgoniła	zgoniłobym bym zgoniło	zgonilibyśmy byśmy zgonili	zgoniłybyśmy byśmy zgoniły
2 os.	zgoniłbyś byś zgonił	zgoniłabyś byś zgoniła	zgoniłobyś byś zgoniło	zgonilibyście byście zgonili	zgoniłybyście byście zgoniły
3 os.	zgoniłby by zgonił	zgoniłaby by zgoniła	zgoniłoby by zgoniło	zgoniliby by zgonili	zgoniłyby by zgoniły

bezosobnik: zgoniono by

bezokolicznik: zgonić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zgoniwszy

gerundium: zgonienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zgonienie	zgonienia
D.	zgonienia	zgonień
C.	zgonieniu	zgonieniom
B.	zgonienie	zgonienia
N.	zgonieniem	zgonieniami
Ms.	zgonieniu	zgonieniach
W.	zgonienie	zgonienia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zgoniony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zgoniony	zgoniony	zgoniony	zgonione	zgoniona
D.	zgonionego	zgonionego	zgonionego	zgonionego	zgonionej
C.	zgonionemu	zgonionemu	zgonionemu	zgonionemu	zgonionej
B.	zgonionego	zgonionego	zgoniony	zgonione	zgonioną
N.	zgonionym	zgonionym	zgonionym	zgonionym	zgonioną
Ms.	zgonionym	zgonionym	zgonionym	zgonionym	zgonionej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zgonieni	zgonieni	zgonione	zgonione
D.	zgonionych	zgonionych	zgonionych	zgonionych
C.	zgonionym	zgonionym	zgonionym	zgonionym
B.	zgonionych	zgonionych	zgonionych	zgonione
N.	zgonionymi	zgonionymi	zgonionymi	zgonionymi
Ms.	zgonionych	zgonionych	zgonionych	zgonionych

odpowiednik aspektowy: zganiać

Składnia

+

zgonić

+

(CO) + na KOGO/CO