przeciwstawić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wystąpić przeciwko komuś lub czemuś uważanemu za złe lub niekorzystne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

sprzeciwić się

konserwatyści, zwolennicy przeciwstawili się
przeciwstawić się agresji, decyzji, czyjejś dominacji, dyktaturze, działaniom, germanizacji, ideologii, imperializmowi, kłamstwu, komunizmowi, marksizmowi, nazizmowi, pomysłowi, postawie, presji, próbom narzucenia czegoś, przemocy, stereotypom, systemowi, rasizmowi, reżimowi, tendencjom, uprzedzeniom, czyjejś woli, zbrojeniom, złu, zmianom, żądaniom; autorytetom, królowi, partii, prezydentowi, społeczeństwu, ugrupowaniom, władzy
przeciwstawić się zbrojnie
potrafić, próbować przeciwstawić się

	Adenauer zwrócił się przez radio do narodu niemieckiego z prośbą o poparcie układu, gdzie obok różnych korzyści z niego wynikających widział możliwość wzmocnienia Zachodu, który skutecznie przeciwstawi się komunizmowi. źródło: KWSJP: Robert Łoś: Wschodnia polityka kanclerza Konrada Adenauera, 2003
	Nie był jednak przewidującym politykiem i nie potrafił przeciwstawić się presji króla czeskiego Ferdynanda Habsburga. źródło: KWSJP: Lech Szaraniec: Górny Śląsk, 1997
	Oficjalnie nie mógł się przeciwstawić polityce Huberta. źródło: KWSJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Sława i chwała, 1962
	Takiej garstce żołnierzy trudno byłoby przeciwstawić się reszcie załogi. źródło: KWSJP: Edyta Urbaniak: Milczący bohater wielkiej ucieczki, prasa, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeciwstawiłem się +(e)m się przeciwstawił	przeciwstawiłam się +(e)m się przeciwstawiła	przeciwstawiłom się +(e)m się przeciwstawiło	przeciwstawiliśmy się +(e)śmy się przeciwstawili	przeciwstawiłyśmy się +(e)śmy się przeciwstawiły
2 os.	przeciwstawiłeś się +(e)ś się przeciwstawił	przeciwstawiłaś się +(e)ś się przeciwstawiła	przeciwstawiłoś się +(e)ś się przeciwstawiło	przeciwstawiliście się +(e)ście się przeciwstawili	przeciwstawiłyście się +(e)ście się przeciwstawiły
3 os.	przeciwstawił się	przeciwstawiła się	przeciwstawiło się	przeciwstawili się	przeciwstawiły się

bezosobnik: przeciwstawiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przeciwstawmy się
2 os.	przeciwstaw się	przeciwstawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przeciwstawiłbym się bym się przeciwstawił	przeciwstawiłabym się bym się przeciwstawiła	przeciwstawiłobym się bym się przeciwstawiło	przeciwstawilibyśmy się byśmy się przeciwstawili	przeciwstawiłybyśmy się byśmy się przeciwstawiły
2 os.	przeciwstawiłbyś się byś się przeciwstawił	przeciwstawiłabyś się byś się przeciwstawiła	przeciwstawiłobyś się byś się przeciwstawiło	przeciwstawilibyście się byście się przeciwstawili	przeciwstawiłybyście się byście się przeciwstawiły
3 os.	przeciwstawiłby się by się przeciwstawił	przeciwstawiłaby się by się przeciwstawiła	przeciwstawiłoby się by się przeciwstawiło	przeciwstawiliby się by się przeciwstawili	przeciwstawiłyby się by się przeciwstawiły

bezosobnik: przeciwstawiono by się

bezokolicznik: przeciwstawić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przeciwstawiwszy się

gerundium: przeciwstawienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przeciwstawiać się

Rz_osobowy

+

przeciwstawić się

+

KOMU/CZEMU

Zob. przeciwstawić