ktoś uprzedza fakty - Wielki słownik języka polskiego PAN

ktoś reaguje zanim coś zostało przesądzone lub się wydarzyło

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Wczoraj do Czarnego Dunajca przyjechali przedstawiciele firmy specjalizującej się w budowie i modernizacji wodociągów. - Chcemy, by firma ta zajęła się usunięciem przyczyny zanieczyszczenia, trudno mi jednak uprzedzać fakty, ponieważ rozmowy wciąż trwają [...]. źródło: NKJP: (ASz): Jak długo to potrwa?, Gazeta Krakowska, 2001-09-28
	Z jednej strony świadczy to o poprawie kondycji systemu bankowego, a z drugiej strony o właściwej postawie Bankowego Funduszu Gwarancyjnego. Dość powiedzieć, że w 1995 r. na wypłaty dla depozytariuszy wydano 86 mln zł, w 1996 r. już tylko 47 mln zł, a w 1997 r., tutaj nieco uprzedzam fakty, tylko 6 mln zł. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 22.04.1998
	Pan poseł [...], zanim zadał pytanie, poinformował, że Sojusz Lewicy Demokratycznej, uprzedzając wypadki, informował o tym wcześniej opinię publiczną. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 03.06.1998 r.
	Niektórzy z trenerów uprzedzają wydarzenia i po wpadkach, sami podają się do dymisji. źródło: NKJP: (Żuk): Czas Engela minął, Gazeta Krakowska, 2002-06-22

typ frazy: fraza czasownikowa

ndk, npch; odmienny: uprzedzać

odpowiednik aspektowy: ktoś uprzedził fakty