urzeczywistnić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

stać się rzeczywistością

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

coś doszło do skutku
coś nabrało realnych kształtów
spełnić się
uskutecznić się
ziścić się
zrealizować się

	Moje nawoływanie do upamiętnienia postaci Minkiewicza urzeczywistniło się w roku 1989: [...] w Londynie ukazał się tom wspomnień pt. „Minio”. źródło: NKJP: Janusz Minkiewicz: Bilans osobisty, 2001
	Należy życzyć mu z całego serca, by urzeczywistniły się wszystkie jego plany, pomysły i zamierzenia, nawet te najskrytsze. źródło: NKJP: Barbara Zandrowicz: Rolnik z duszą artysty, Gminne Wieści nr 1-2, 1999
	Rozmawiałam wtedy ze związkowcami, politykami, urzędnikami rady miejskiej, dziennikarzami - nikt, dosłownie nikt nie wierzył w możliwość urzeczywistnienia się gróźb. źródło: NKJP: Marta Wesołkowska: Strajk po szwedzku, Polityka nr 20, 1980
	[...] nawet najśmielsze marzenia mogą się urzeczywistnić. źródło: NKJP: Andrzej Mirski: Nie bójmy się marzeń!, Dziennik Polski, 2006-01-12

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urzeczywistniłem się +(e)m się urzeczywistnił	urzeczywistniłam się +(e)m się urzeczywistniła	urzeczywistniłom się +(e)m się urzeczywistniło	urzeczywistniliśmy się +(e)śmy się urzeczywistnili	urzeczywistniłyśmy się +(e)śmy się urzeczywistniły
2 os.	urzeczywistniłeś się +(e)ś się urzeczywistnił	urzeczywistniłaś się +(e)ś się urzeczywistniła	urzeczywistniłoś się +(e)ś się urzeczywistniło	urzeczywistniliście się +(e)ście się urzeczywistnili	urzeczywistniłyście się +(e)ście się urzeczywistniły
3 os.	urzeczywistnił się	urzeczywistniła się	urzeczywistniło się	urzeczywistnili się	urzeczywistniły się

bezosobnik: urzeczywistniono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		urzeczywistnijmy się
2 os.	urzeczywistnij się	urzeczywistnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	urzeczywistniłbym się bym się urzeczywistnił	urzeczywistniłabym się bym się urzeczywistniła	urzeczywistniłobym się bym się urzeczywistniło	urzeczywistnilibyśmy się byśmy się urzeczywistnili	urzeczywistniłybyśmy się byśmy się urzeczywistniły
2 os.	urzeczywistniłbyś się byś się urzeczywistnił	urzeczywistniłabyś się byś się urzeczywistniła	urzeczywistniłobyś się byś się urzeczywistniło	urzeczywistnilibyście się byście się urzeczywistnili	urzeczywistniłybyście się byście się urzeczywistniły
3 os.	urzeczywistniłby się by się urzeczywistnił	urzeczywistniłaby się by się urzeczywistniła	urzeczywistniłoby się by się urzeczywistniło	urzeczywistniliby się by się urzeczywistnili	urzeczywistniłyby się by się urzeczywistniły

bezosobnik: urzeczywistniono by się

bezokolicznik: urzeczywistnić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: urzeczywistniwszy się

gerundium: urzeczywistnienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: urzeczywistniać się

Od: rzeczywisty