odpuścić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. zrezygnować z czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Pod żadnym pozorem nie powinniśmy [...] zasiadać za kółkiem po zażyciu środków nasennych. Jeśli bierzemy je wieczorem, rano odpuśćmy sobie prowadzenie samochodu. źródło: NKJP: MYS: Kierowca na prochach, Dziennik Polski - Motoryzacja, 2001-09-10
	[...] muszę uczyć się więcej niż przeciętny student. Wiem, że jeśli raz sobie odpuszczę to utonę w zaległościach, ale postanowiłam walczyć skoro już tu jestem. źródło: NKJP: Barbara Rudnik: Gorzka prawda o wymarzonym kierunku, Echo Dnia, 2007-12-20
	Weźmy, dwa - trzy dni urlopu, odpuścimy sobie obowiązki służbowe, świat się nie zawali. A w tym czasie spotkajmy się z kimś bliskim, podzielmy się z nim swoimi myślami, obawami, wątpliwościami. źródło: NKJP: Beata Alukiewicz: Jesienny smuteczek, Echo Dnia, 2006-11-23
	Decyzja, niekorzystna dla Bartosika, zapadła w sierpniu tego roku. Rolnik jest rozczarowany decyzją sądu, odpuścić sprawy jednak nie zamierza. źródło: NKJP: (pg): Zachorowania wciąż tajemnicze, Dziennik Łódzki, 2007-08-21

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odpuściłem +(e)m odpuścił	odpuściłam +(e)m odpuściła	odpuściłom +(e)m odpuściło	odpuściliśmy +(e)śmy odpuścili	odpuściłyśmy +(e)śmy odpuściły
2 os.	odpuściłeś +(e)ś odpuścił	odpuściłaś +(e)ś odpuściła	odpuściłoś +(e)ś odpuściło	odpuściliście +(e)ście odpuścili	odpuściłyście +(e)ście odpuściły
3 os.	odpuścił	odpuściła	odpuściło	odpuścili	odpuściły

bezosobnik: odpuszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odpuśćmy
2 os.	odpuść	odpuśćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odpuściłbym bym odpuścił	odpuściłabym bym odpuściła	odpuściłobym bym odpuściło	odpuścilibyśmy byśmy odpuścili	odpuściłybyśmy byśmy odpuściły
2 os.	odpuściłbyś byś odpuścił	odpuściłabyś byś odpuściła	odpuściłobyś byś odpuściło	odpuścilibyście byście odpuścili	odpuściłybyście byście odpuściły
3 os.	odpuściłby by odpuścił	odpuściłaby by odpuściła	odpuściłoby by odpuściło	odpuściliby by odpuścili	odpuściłyby by odpuściły

bezosobnik: odpuszczono by

bezokolicznik: odpuścić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odpuściwszy

gerundium: odpuszczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odpuszczony

odpowiednik aspektowy: odpuszczać

Rz_osobowy

+

odpuścić

+

CO + KOMU

psł. *otъpustiti 'odpuścić, uwolnić'