emanować - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.b

książk. uzewnętrzniać się i oddziaływać na otoczenie

Kwalifikacja tematyczna

ATEMATYCZNY

Relacje znaczeniowe

synonimy:

bić
promieniować

Połączenia

ciepło, dobroć, moc, piękno, radość, siła witalna, spokój, urok; duchowość, sacrum, magia; agresja, chłód, niechęć, nienawiść, zło emanuje skądś
coś emanuje od kapłana, od aktora, od artysty
coś emanuje z ekranu, z estrady, z murów zamczyska, z pieśni, z postaci, z obrazu, z posągu, z powieści, z rękopisu, z twarzy, z wiersza

Cytaty

	Niechaj ze szczytów władzy płynie dobry przykład cnót obywatelskich i poszanowania dla prawa. Niech z władzy emanują dostojeństwo, powaga, rozsądek i mądrość. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 19.10.1994
	Troska o rodzinę, oddanie, wielka miłość, jaką darzył swoje kobiety, emanują z całej zachowanej po nim korespondencji. źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą. Opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003
	Z całej jego postaci emanowała na rozmówcę jakaś trudna do racjonalnego wytłumaczenia moc. źródło: NKJP: Mirosław Banasiak: Gabriel Garcia Marquez, czyli życie magiczne, Gazeta Wyborcza, 1996-10-18
	Szedłem powoli, cały czas czując na karku lodowaty chłód emanujący od postępującego za mną krok w krok Księcia Ciemności. źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006
	Tak bardzo chciała zobaczyć aktorkę z bliska, sprawdzić, czy ta aura wielkości, emanująca od niej na scenie, towarzyszy jej także prywatnie. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: piołun, 1992

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	emanuję	emanujemy
2 os.	emanujesz	emanujecie
3 os.	emanuje	emanują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	emanowałem +(e)m emanował	emanowałam +(e)m emanowała	emanowałom +(e)m emanowało	emanowaliśmy +(e)śmy emanowali	emanowałyśmy +(e)śmy emanowały
2 os.	emanowałeś +(e)ś emanował	emanowałaś +(e)ś emanowała	emanowałoś +(e)ś emanowało	emanowaliście +(e)ście emanowali	emanowałyście +(e)ście emanowały
3 os.	emanował	emanowała	emanowało	emanowali	emanowały

bezosobnik: emanowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę emanował będę emanować	będę emanowała będę emanować	będę emanowało będę emanować	będziemy emanowali będziemy emanować	będziemy emanowały będziemy emanować
2 os.	będziesz emanował będziesz emanować	będziesz emanowała będziesz emanować	będziesz emanowało będziesz emanować	będziecie emanowali będziecie emanować	będziecie emanowały będziecie emanować
3 os.	będzie emanował będzie emanować	będzie emanowała będzie emanować	będzie emanowało będzie emanować	będą emanowali będą emanować	będą emanowały będą emanować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		emanujmy
2 os.	emanuj	emanujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	emanowałbym bym emanował	emanowałabym bym emanowała	emanowałobym bym emanowało	emanowalibyśmy byśmy emanowali	emanowałybyśmy byśmy emanowały
2 os.	emanowałbyś byś emanował	emanowałabyś byś emanowała	emanowałobyś byś emanowało	emanowalibyście byście emanowali	emanowałybyście byście emanowały
3 os.	emanowałby by emanował	emanowałaby by emanowała	emanowałoby by emanowało	emanowaliby by emanowali	emanowałyby by emanowały

bezosobnik: emanowano by

bezokolicznik: emanować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

emanując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

emanowawszy

gerundium: emanowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	emanowanie	emanowania
D.	emanowania	emanowań
C.	emanowaniu	emanowaniom
B.	emanowanie	emanowania
N.	emanowaniem	emanowaniami
Ms.	emanowaniu	emanowaniach
W.	emanowanie	emanowania

imiesłów przymiotnikowy czynny: emanujący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	emanujący	emanujący	emanujący	emanujące	emanująca
D.	emanującego	emanującego	emanującego	emanującego	emanującej
C.	emanującemu	emanującemu	emanującemu	emanującemu	emanującej
B.	emanującego	emanującego	emanujący	emanujące	emanującą
N.	emanującym	emanującym	emanującym	emanującym	emanującą
Ms.	emanującym	emanującym	emanującym	emanującym	emanującej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	emanujący	emanujący	emanujące	emanujące
D.	emanujących	emanujących	emanujących	emanujących
C.	emanującym	emanującym	emanującym	emanującym
B.	emanujących	emanujących	emanujących	emanujące
N.	emanującymi	emanującymi	emanującymi	emanującymi
Ms.	emanujących	emanujących	emanujących	emanujących

imiesłów przymiotnikowy bierny: emanowany

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	emanowany	emanowany	emanowany	emanowane	emanowana
D.	emanowanego	emanowanego	emanowanego	emanowanego	emanowanej
C.	emanowanemu	emanowanemu	emanowanemu	emanowanemu	emanowanej
B.	emanowanego	emanowanego	emanowany	emanowane	emanowaną
N.	emanowanym	emanowanym	emanowanym	emanowanym	emanowaną
Ms.	emanowanym	emanowanym	emanowanym	emanowanym	emanowanej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	emanowani	emanowani	emanowane	emanowane
D.	emanowanych	emanowanych	emanowanych	emanowanych
C.	emanowanym	emanowanym	emanowanym	emanowanym
B.	emanowanych	emanowanych	emanowanych	emanowane
N.	emanowanymi	emanowanymi	emanowanymi	emanowanymi
Ms.	emanowanych	emanowanych	emanowanych	emanowanych

Składnia

Rz _nieżywotny

+

emanować

+

z KOGO/CZEGO | od KOGO/CZEGO + (na KOGO/CO)

Pochodzenie

fr. émaner

niem. emanieren

z łac. e-mano 'wyciekam '