emanować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.b

książk. wydzielać się z czegoś na skutek zachodzących procesów chemicznych lub fizycznych

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

	synonimy:	wydzielać się
	hiperonimy:	wydobywać się

	Wokół jedynie bagna, z których emanują gnijące opary. źródło: Internet
	Pod wpływem ciepła zapach emanuje intensywniej. Dlatego należy spryskiwać te miejsca na ciele, gdzie szybko pulsuje krew. źródło: Internet
	Czułem przez materiał emanujące z jej palców gorąco. źródło: NKJP: Harry Harrison: Stalowy Szczur, 1991
	Tunel piął się teraz pod górę, a sinawe fosforyzujące światło emanujące z jego ścian, czyniło niemiłe wrażenie. źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	emanowałem +(e)m emanował	emanowałam +(e)m emanowała	emanowałom +(e)m emanowało	emanowaliśmy +(e)śmy emanowali	emanowałyśmy +(e)śmy emanowały
2 os.	emanowałeś +(e)ś emanował	emanowałaś +(e)ś emanowała	emanowałoś +(e)ś emanowało	emanowaliście +(e)ście emanowali	emanowałyście +(e)ście emanowały
3 os.	emanował	emanowała	emanowało	emanowali	emanowały

bezosobnik: emanowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę emanował będę emanować	będę emanowała będę emanować	będę emanowało będę emanować	będziemy emanowali będziemy emanować	będziemy emanowały będziemy emanować
2 os.	będziesz emanował będziesz emanować	będziesz emanowała będziesz emanować	będziesz emanowało będziesz emanować	będziecie emanowali będziecie emanować	będziecie emanowały będziecie emanować
3 os.	będzie emanował będzie emanować	będzie emanowała będzie emanować	będzie emanowało będzie emanować	będą emanowali będą emanować	będą emanowały będą emanować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		emanujmy
2 os.	emanuj	emanujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	emanowałbym bym emanował	emanowałabym bym emanowała	emanowałobym bym emanowało	emanowalibyśmy byśmy emanowali	emanowałybyśmy byśmy emanowały
2 os.	emanowałbyś byś emanował	emanowałabyś byś emanowała	emanowałobyś byś emanowało	emanowalibyście byście emanowali	emanowałybyście byście emanowały
3 os.	emanowałby by emanował	emanowałaby by emanowała	emanowałoby by emanowało	emanowaliby by emanowali	emanowałyby by emanowały

bezosobnik: emanowano by

bezokolicznik: emanować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

emanując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

emanowawszy

gerundium: emanowanie

rodzaj gramatyczny: dk, ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: emanujący

Rz _nieżywotny

+

emanować

+

z CZEGO

fr. émaner

niem. emanieren

z łac. e-mano 'wyciekam '