liczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

uwzględniać coś przy określaniu ilości lub charakteru czegoś

Najczęściej występuje w formie imiesłowu.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

(nie) licząc dodatków, odsetek, opłat, premii, wydatków; godzin; jakiegoś faktu

	Wtedy też zaginęło kilka osób. Licząc Czarka, pięć. Dwoje dorosłych i troje dzieci. źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Skarb w glinianym naczyniu, 2008
	Zostało mi, licząc z sierżantem, dwudziestu trzech sprawnych ludzi. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
	Spór o Jezusa rozgrywa się między dwoma, nie licząc tradycyjnego, stanowiskami. źródło: NKJP: Józef Tischner: Świat ludzkiej nadziei: wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1992
	[...] mówi, że ma satysfakcję z pracy i z 2365 dolarów, które dostaje co miesiąc, nie licząc premii i wynagrodzenia za okres wakacji. źródło: NKJP: Daniel Benjamin, Tony Horwitz: Prawdziwe mrówki, Gazeta Wyborcza, 1994-07-25
	Do żadnych zmian nie doszło w kierownictwie klubu i sekcji piłki nożnej. Nie licząc faktu, iż obrońca Jarosław Mita został asystentem trenera Kanasa. źródło: NKJP: (TSZ): Na mecz tylko z identyfikatorem?, Dziennik Polski, 2005-07-28

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: liczono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę liczył będę liczyć	będę liczyła będę liczyć	będę liczyło będę liczyć	będziemy liczyli będziemy liczyć	będziemy liczyły będziemy liczyć
2 os.	będziesz liczył będziesz liczyć	będziesz liczyła będziesz liczyć	będziesz liczyło będziesz liczyć	będziecie liczyli będziecie liczyć	będziecie liczyły będziecie liczyć
3 os.	będzie liczył będzie liczyć	będzie liczyła będzie liczyć	będzie liczyło będzie liczyć	będą liczyli będą liczyć	będą liczyły będą liczyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		liczmy
2 os.	licz	liczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	liczyłbym bym liczył	liczyłabym bym liczyła	liczyłobym bym liczyło	liczylibyśmy byśmy liczyli	liczyłybyśmy byśmy liczyły
2 os.	liczyłbyś byś liczył	liczyłabyś byś liczyła	liczyłobyś byś liczyło	liczylibyście byście liczyli	liczyłybyście byście liczyły
3 os.	liczyłby by liczył	liczyłaby by liczyła	liczyłoby by liczyło	liczyliby by liczyli	liczyłyby by liczyły

bezosobnik: liczono by

bezokolicznik: liczyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: licząc

gerundium: liczenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: liczący

imiesłów przymiotnikowy bierny: liczony

Rz_osobowy

+

liczyć

+

KOGO/CO

płn. psł. *ličiti 'rachować, liczyć'

Psł. *ličiti znaczyło też 'kształtować, formować, zdobić; być widocznym, być podobnym' (Bor) .