rozliczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

uregulować z kimś kwestie finansowe

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

synonimy:

policzyć się

rozliczyć się z dochodów, z dotacji, z finansów, z kosztów, z majątku, z pieniędzy, z podatku, z wydatków; z bankiem, z budżetem, z fiskusem, z urzędem; z żoną
rozliczyć się publicznie, wspólnie
chcieć, musieć; potrafić się rozliczyć

	Według ocen resortu samodzielnie rozliczyć się z podatków powinno około 10 mln osób. źródło: NKJP: Magda Papuzińska: Podatki, Gazeta Wyborcza, 1993-02-20
	[...] masarnie dostarczały półtusze i nie otrzymały ani złotówki, nie zapłacono rolnikom, którzy popadli przez to w problemy finansowe i nie rozliczyli się z bankiem. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 19.03.2004
	Najwyższy czas rozliczyć się z fiskusem z dochodów, jakie uzyskaliśmy w minionym roku. źródło: NKJP: (RAV): Podatkowe ostatki, Dziennik Polski, 2006-04-29
	Nie mogli [...] przekonać pana Jachnickiego, aby rozliczył się z urzędem z podatku VAT i tzw. podatku płatniczego (za osoby zatrudnione w firmie). źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Znikający egzekutor, Polityka, 2004-03-13

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozliczyłem się +(e)m się rozliczył	rozliczyłam się +(e)m się rozliczyła	rozliczyłom się +(e)m się rozliczyło	rozliczyliśmy się +(e)śmy się rozliczyli	rozliczyłyśmy się +(e)śmy się rozliczyły
2 os.	rozliczyłeś się +(e)ś się rozliczył	rozliczyłaś się +(e)ś się rozliczyła	rozliczyłoś się +(e)ś się rozliczyło	rozliczyliście się +(e)ście się rozliczyli	rozliczyłyście się +(e)ście się rozliczyły
3 os.	rozliczył się	rozliczyła się	rozliczyło się	rozliczyli się	rozliczyły się

bezosobnik: rozliczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozliczmy się
2 os.	rozlicz się	rozliczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozliczyłbym się bym się rozliczył	rozliczyłabym się bym się rozliczyła	rozliczyłobym się bym się rozliczyło	rozliczylibyśmy się byśmy się rozliczyli	rozliczyłybyśmy się byśmy się rozliczyły
2 os.	rozliczyłbyś się byś się rozliczył	rozliczyłabyś się byś się rozliczyła	rozliczyłobyś się byś się rozliczyło	rozliczylibyście się byście się rozliczyli	rozliczyłybyście się byście się rozliczyły
3 os.	rozliczyłby się by się rozliczył	rozliczyłaby się by się rozliczyła	rozliczyłoby się by się rozliczyło	rozliczyliby się by się rozliczyli	rozliczyłyby się by się rozliczyły

bezosobnik: rozliczono by się

bezokolicznik: rozliczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozliczywszy się

gerundium: rozliczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozliczać się

Rz_osobowy	+	rozliczyć się	+	z CZEGO + (z KIM/CZYM)
Rz_osobowy	+	rozliczyć się	+	(z CZEGO) + z KIM/CZYM

ogsł. *orz-ličiti sę

Zob. rozliczyć , liczyć