naliczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

ustalić przy uwzględnieniu pewnych czynników wysokość należności, którą ktoś musi uiścić

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

podatki, opłaty, świadczenia pieniężne

bank naliczył coś
naliczyć akcyzę, cło, czynsz, karę; naliczenie dodatku, dopłaty, funduszu, kapitału początkowego, kosztów, należności, odsetek, opłat, składek, środków
naliczony na jakiejś podstawie
naliczony od któregoś dnia
naliczony przy nabyciu czegoś, przy zakupach
błędnie, nieprawidłowo, niesłusznie, źle; prawidłowo naliczony
naliczony i wypłacony
naliczony podatek; naliczona emerytura, kwota, podwyżka, subwencja
podstawa naliczenia

	Ja muszę płacić abonament w terminie, bo mi naliczą karę, a telewizja co parę miesięcy remontuje nadajnik w godzinach nadawania programu - i nic. źródło: NKJP: Telefoniczna opinia publiczna, Gazeta Wyborcza, 1992-10-05
	Jako służba celna jesteśmy bezradni. Jeśli ktoś tym samochodem przyjeżdża, musimy naliczyć cło i podatki. źródło: NKJP: Prezes GUC nie może..., Dziennik Polski, 2001-01-13
	Jeśli okazuje się, że podatek naliczony został niesłusznie, to i tak państwo go nie zwraca, bo sprawa zdążyła się przedawnić. źródło: NKJP: Joanna Solska: Prawo i lewo, Polityka, 2002-03-02
	Propozycja zawarta w zmianie 16 i 17 do art. 40 ustawy jest jedną z najbardziej istotnych, gdyż dotychczas zapis ustawowy nie zezwalał na wprowadzenie zasady naliczenia kosztów w miejscu ich powstawania, a tym samym wstrzymywał proces na przykład wzajemnego rozliczania się między zakładami czy województwami. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 20.04.1995

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naliczyłem +(e)m naliczył	naliczyłam +(e)m naliczyła	naliczyłom +(e)m naliczyło	naliczyliśmy +(e)śmy naliczyli	naliczyłyśmy +(e)śmy naliczyły
2 os.	naliczyłeś +(e)ś naliczył	naliczyłaś +(e)ś naliczyła	naliczyłoś +(e)ś naliczyło	naliczyliście +(e)ście naliczyli	naliczyłyście +(e)ście naliczyły
3 os.	naliczył	naliczyła	naliczyło	naliczyli	naliczyły

bezosobnik: naliczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naliczmy
2 os.	nalicz	naliczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naliczyłbym bym naliczył	naliczyłabym bym naliczyła	naliczyłobym bym naliczyło	naliczylibyśmy byśmy naliczyli	naliczyłybyśmy byśmy naliczyły
2 os.	naliczyłbyś byś naliczył	naliczyłabyś byś naliczyła	naliczyłobyś byś naliczyło	naliczylibyście byście naliczyli	naliczyłybyście byście naliczyły
3 os.	naliczyłby by naliczył	naliczyłaby by naliczyła	naliczyłoby by naliczyło	naliczyliby by naliczyli	naliczyłyby by naliczyły

bezosobnik: naliczono by

bezokolicznik: naliczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naliczywszy

gerundium: naliczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: naliczony

odpowiednik aspektowy: naliczać

Rz_osobowy

+

naliczyć

+

CO + (KOMU)

Zob. liczyć