-
książk.
niebo jako to, co widzimy nad sobą
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Niebo i wszechświat
-
|
Kopuła nieba nad jeziorem i puszczą bezsłoneczna już, obsypana opalizującymi bezkonturowo zapowiedziami gwiazd, unosi się nade mną i opada [...].
źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: Charleston, 2002
|
|
Cienie wydłużyły się, rozpalona kopuła nieba pociemniała, słońce zsuwało się ku horyzontowi.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Atlantyda, wyspa ognia, 1967
|
|
Biel śniegu zlewa się z mleczną kopułą nieba w jedną białą kulę.
źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabel : opowiadania i reportaże, 2007
|
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
ż, odmienny:
kopuła Zwykle lp
Data ostatniej modyfikacji: 06.02.2014