zaświadczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

złożyć zeznania w sądzie

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

sąd

zaświadczyć w sądzie

- No cóż, twój, obecny tu, ukochany pupil już kiedyś zaproponował, że jak dostanie pieniądze, to zaświadczy w sądzie przeciw matce, abyś dostał rozwód.

źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001

- Dobrze słyszałem, kto rozpowszechniał plotki, w razie potrzeby jestem gotów zaświadczyć o tym w sądzie - twierdzi.

źródło: NKJP: Libacja wyborcza, Dziennik Polski, 2002-11-29

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zaświadczę	zaświadczymy
2 os.	zaświadczysz	zaświadczycie
3 os.	zaświadczy	zaświadczą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaświadczyłem +(e)m zaświadczył	zaświadczyłam +(e)m zaświadczyła	zaświadczyłom +(e)m zaświadczyło	zaświadczyliśmy +(e)śmy zaświadczyli	zaświadczyłyśmy +(e)śmy zaświadczyły
2 os.	zaświadczyłeś +(e)ś zaświadczył	zaświadczyłaś +(e)ś zaświadczyła	zaświadczyłoś +(e)ś zaświadczyło	zaświadczyliście +(e)ście zaświadczyli	zaświadczyłyście +(e)ście zaświadczyły
3 os.	zaświadczył	zaświadczyła	zaświadczyło	zaświadczyli	zaświadczyły

bezosobnik: zaświadczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaświadczmy
2 os.	zaświadcz	zaświadczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaświadczyłbym bym zaświadczył	zaświadczyłabym bym zaświadczyła	zaświadczyłobym bym zaświadczyło	zaświadczylibyśmy byśmy zaświadczyli	zaświadczyłybyśmy byśmy zaświadczyły
2 os.	zaświadczyłbyś byś zaświadczył	zaświadczyłabyś byś zaświadczyła	zaświadczyłobyś byś zaświadczyło	zaświadczylibyście byście zaświadczyli	zaświadczyłybyście byście zaświadczyły
3 os.	zaświadczyłby by zaświadczył	zaświadczyłaby by zaświadczyła	zaświadczyłoby by zaświadczyło	zaświadczyliby by zaświadczyli	zaświadczyłyby by zaświadczyły

bezosobnik: zaświadczono by

bezokolicznik: zaświadczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaświadczywszy

gerundium: zaświadczenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zaświadczenie	zaświadczenia
D.	zaświadczenia	zaświadczeń
C.	zaświadczeniu	zaświadczeniom
B.	zaświadczenie	zaświadczenia
N.	zaświadczeniem	zaświadczeniami
Ms.	zaświadczeniu	zaświadczeniach
W.	zaświadczenie	zaświadczenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaświadczony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	zaświadczony	zaświadczony	zaświadczony	zaświadczone	zaświadczona
D.	zaświadczonego	zaświadczonego	zaświadczonego	zaświadczonego	zaświadczonej
C.	zaświadczonemu	zaświadczonemu	zaświadczonemu	zaświadczonemu	zaświadczonej
B.	zaświadczonego	zaświadczonego	zaświadczony	zaświadczone	zaświadczoną
N.	zaświadczonym	zaświadczonym	zaświadczonym	zaświadczonym	zaświadczoną
Ms.	zaświadczonym	zaświadczonym	zaświadczonym	zaświadczonym	zaświadczonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	zaświadczeni	zaświadczeni	zaświadczone	zaświadczone
D.	zaświadczonych	zaświadczonych	zaświadczonych	zaświadczonych
C.	zaświadczonym	zaświadczonym	zaświadczonym	zaświadczonym
B.	zaświadczonych	zaświadczonych	zaświadczonych	zaświadczone
N.	zaświadczonymi	zaświadczonymi	zaświadczonymi	zaświadczonymi
Ms.	zaświadczonych	zaświadczonych	zaświadczonych	zaświadczonych

odpowiedniki aspektowe: zaświadczać , świadczyć

Składnia

Rz _osobowy	+	zaświadczyć	+	o CZYM
Rz _osobowy	+	zaświadczyć	+	że ZDANIE

Pochodzenie

Od: świadczyć ; zob. świadek