dowieść - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pokazać coś w sposób niebudzący wątpliwości

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

eksperyment, czyjś przypadek, wynik dowiódł; czyjaś historia, praktyka, próba, wojna dowiodła; śledztwo dowiodło; badania, dane statystyczne, wydarzenia dowiodły
dowieść skuteczności leku, podobieństwa, słuszności tezy
dowieść bezspornie, czarno na białym, niezbicie, ponad wszelką wątpliwość

	Nominacja Spletta dowiodła nieskuteczności działań dyplomacji polskiej w Watykanie, gdy przyszło jej rywalizować z dyplomacją niemiecką. źródło: NKJP: Waldemar Michowicz: Historia dyplomacji polskiej, 1995
	Tragiczne wydarzenia na Thanedd […] dowiodły, że efekty setek lat pozornie bezkonfliktowej współpracy w mgnieniu oka poszły na marne, gdy do głosu doszły prywata i wygórowane ambicje. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
	Ten incydent dowiódł, jak dalece nielojalne wobec szefa partii było jego najbliższe otoczenie. źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002
	[...] wszelkie choroby cywilizacyjne u ludzi i zwierząt, jak dowiodły tego liczne badania niezależnych naukowców, mają swoje podłoże w nadmiarze kwasowości. źródło: NKJP: Bogdan Trawkowski: Wegetarianizm a zdrowie i rozwój potencjału psychoenergetycznego. Rzecz o odkwaszaniu świata, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2005-07-01

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dowiodłem +(e)m dowiódł	dowiodłam +(e)m dowiodła	dowiodłom +(e)m dowiodło	dowiedliśmy +(e)śmy dowiedli	dowiodłyśmy +(e)śmy dowiodły
2 os.	dowiodłeś +(e)ś dowiódł	dowiodłaś +(e)ś dowiodła	dowiodłoś +(e)ś dowiodło	dowiedliście +(e)ście dowiedli	dowiodłyście +(e)ście dowiodły
3 os.	dowiódł	dowiodła	dowiodło	dowiedli	dowiodły

bezosobnik: dowiedziono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dowiedźmy
2 os.	dowiedź	dowiedźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dowiódłbym bym dowiódł	dowiodłabym bym dowiodła	dowiodłobym bym dowiodło	dowiedlibyśmy byśmy dowiedli	dowiodłybyśmy byśmy dowiodły
2 os.	dowiódłbyś byś dowiódł	dowiodłabyś byś dowiodła	dowiodłobyś byś dowiodło	dowiedlibyście byście dowiedli	dowiodłybyście byście dowiodły
3 os.	dowiódłby by dowiódł	dowiodłaby by dowiodła	dowiodłoby by dowiodło	dowiedliby by dowiedli	dowiodłyby by dowiodły

bezosobnik: dowiedziono by

bezokolicznik: dowieść

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dowiódłszy

gerundium: dowiedzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: dowiedziony

odpowiednik aspektowy: dowodzić

	+	dowieść	+	CZEGO
	+	dowieść	+	że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. wieść