-
1.
prostokątny kawałek papieru, czysty lub zapisany, występujący pojedynczo albo będący częścią zeszytu lub książki
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
materiały i narzędzia pracy
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
pisanie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Środki masowego przekazu
wydawnictwa -
- luźna, oddzielna, osobna, pojedyncza; biała, kolorowa, zielona; duża, mała; czysta, pusta; pomięta, zmięta; zadrukowana, zapisana; wyrwana; złożona kartka
- kartka papieru, maszynopisu; kartka jakiegoś formatu
- kartka do głosowania; kartka z notatnika, z notesu, z zeszytu
- kartka w kratkę, w linie
- kartka z adresami
- kartka w książce, w skoroszycie
- plik; szelest kartek
- odwracać, przekładać, przewracać; podrzeć, rozkładać, składać, wyrywać, zmiąć kartki
- napisać coś, zapisać coś na kartce
-
Wyrwał kartkę z notesu i zaczął pisać.
źródło: NKJP: Marek Krajewski, Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009
Osterhoff podjechał bliżej i schylając się z siodła, podał złożoną wpół kartkę kratkowanego papieru kancelaryjnego.
źródło: NKJP: Witold Horwath: Ultra Montana, 2005
Przerzucałam pożółkłe kartki wypełnione pochylonym i niewyraźnym pismem dziadka.
źródło: NKJP: Hanna Kowalewska: Tego lata, w Zawrociu, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kartka
kartki
D. kartki
kartek
C. kartce
kartkom
B. kartkę
kartki
N. kartką
kartkami
Ms. kartce
kartkach
W. kartko
kartki
-
+ kartka + (CZEGO) -
Od: karta