rozpraszać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

przestawać być skupionym na czymś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	dekoncentrować się
	antonimy:	koncentrować się ktoś zbiera myśli skupiać się

	Na wyspie uwaga Pestki rozprasza się między tyle spraw, tyle zajęć... źródło: NKJP: Irena Jurgielewiczowa: Ten obcy, 1961
	Aureliusz, nie rozpraszaj się jeszcze chwilę. Co się tak wiercisz? źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo: komedia romantyczna, 2004
	Zapewnijmy przyjazną atmosferę otoczenia, spokój i dobre oświetlenie. Nie rozpraszajmy się niepotrzebnymi przedmiotami. źródło: NKJP: Izabela Chmielewska: Nie zakładaj, że oblejesz..., Gazeta Krakowska, 2005-11-15
	Myśli Wędrowca rozpraszały się niczym przestraszone stadko owiec. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Kamień na szczycie. Kroniki Drugiego Kręgu Księga II, 2002
	Matura to poważna sprawa i nie ma co rozpraszać się na jakieś detale. źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpraszałem się +(e)m się rozpraszał	rozpraszałam się +(e)m się rozpraszała	rozpraszałom się +(e)m się rozpraszało	rozpraszaliśmy się +(e)śmy się rozpraszali	rozpraszałyśmy się +(e)śmy się rozpraszały
2 os.	rozpraszałeś się +(e)ś się rozpraszał	rozpraszałaś się +(e)ś się rozpraszała	rozpraszałoś się +(e)ś się rozpraszało	rozpraszaliście się +(e)ście się rozpraszali	rozpraszałyście się +(e)ście się rozpraszały
3 os.	rozpraszał się	rozpraszała się	rozpraszało się	rozpraszali się	rozpraszały się

bezosobnik: rozpraszano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rozpraszał będę się rozpraszać	będę się rozpraszała będę się rozpraszać	będę się rozpraszało będę się rozpraszać	będziemy się rozpraszali będziemy się rozpraszać	będziemy się rozpraszały będziemy się rozpraszać
2 os.	będziesz się rozpraszał będziesz się rozpraszać	będziesz się rozpraszała będziesz się rozpraszać	będziesz się rozpraszało będziesz się rozpraszać	będziecie się rozpraszali będziecie się rozpraszać	będziecie się rozpraszały będziecie się rozpraszać
3 os.	będzie się rozpraszał będzie się rozpraszać	będzie się rozpraszała będzie się rozpraszać	będzie się rozpraszało będzie się rozpraszać	będą się rozpraszali będą się rozpraszać	będą się rozpraszały będą się rozpraszać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpraszajmy się
2 os.	rozpraszaj się	rozpraszajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpraszałbym się bym się rozpraszał	rozpraszałabym się bym się rozpraszała	rozpraszałobym się bym się rozpraszało	rozpraszalibyśmy się byśmy się rozpraszali	rozpraszałybyśmy się byśmy się rozpraszały
2 os.	rozpraszałbyś się byś się rozpraszał	rozpraszałabyś się byś się rozpraszała	rozpraszałobyś się byś się rozpraszało	rozpraszalibyście się byście się rozpraszali	rozpraszałybyście się byście się rozpraszały
3 os.	rozpraszałby się by się rozpraszał	rozpraszałaby się by się rozpraszała	rozpraszałoby się by się rozpraszało	rozpraszaliby się by się rozpraszali	rozpraszałyby się by się rozpraszały

bezosobnik: rozpraszano by się

bezokolicznik: rozpraszać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozpraszając się

gerundium: rozpraszanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozpraszający się

odpowiednik aspektowy: rozproszyć się

	+	rozpraszać się	+	(CZYM)
	+	rozpraszać się	+	(na CO)

Zob. proch .
Por. rozpraszać .