rozpraszać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

6.

przestawać być przez kogoś odczuwanym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

nuda, senność, smutek, strach rozprasza się; obawy, podejrzenia, smutne myśli, wątpliwości rozpraszają się

Śmietnik zatańczył z niebem i kamienicą. Byle głęboko oddychać - ból promieniuje przez chwilę, po czym rozprasza się i gaśnie.

źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005

Gestykulował niepowściągliwie i strach, skrępowanie, odruchowa powaga rozpraszały się w gmatwaninie bezcelowych ruchów, spojrzeń i podskoków.

źródło: NKJP: Bogdan Wojdowski: Chleb rzucony umarłym, 1971

Szlachetne porywy dokonywały się przed zaśnięciem w łóżku [...] i rozpraszały się w blasku dnia.

źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpraszałem się +(e)m się rozpraszał	rozpraszałam się +(e)m się rozpraszała	rozpraszałom się +(e)m się rozpraszało	rozpraszaliśmy się +(e)śmy się rozpraszali	rozpraszałyśmy się +(e)śmy się rozpraszały
2 os.	rozpraszałeś się +(e)ś się rozpraszał	rozpraszałaś się +(e)ś się rozpraszała	rozpraszałoś się +(e)ś się rozpraszało	rozpraszaliście się +(e)ście się rozpraszali	rozpraszałyście się +(e)ście się rozpraszały
3 os.	rozpraszał się	rozpraszała się	rozpraszało się	rozpraszali się	rozpraszały się

bezosobnik: rozpraszano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się rozpraszał będę się rozpraszać	będę się rozpraszała będę się rozpraszać	będę się rozpraszało będę się rozpraszać	będziemy się rozpraszali będziemy się rozpraszać	będziemy się rozpraszały będziemy się rozpraszać
2 os.	będziesz się rozpraszał będziesz się rozpraszać	będziesz się rozpraszała będziesz się rozpraszać	będziesz się rozpraszało będziesz się rozpraszać	będziecie się rozpraszali będziecie się rozpraszać	będziecie się rozpraszały będziecie się rozpraszać
3 os.	będzie się rozpraszał będzie się rozpraszać	będzie się rozpraszała będzie się rozpraszać	będzie się rozpraszało będzie się rozpraszać	będą się rozpraszali będą się rozpraszać	będą się rozpraszały będą się rozpraszać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozpraszajmy się
2 os.	rozpraszaj się	rozpraszajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozpraszałbym się bym się rozpraszał	rozpraszałabym się bym się rozpraszała	rozpraszałobym się bym się rozpraszało	rozpraszalibyśmy się byśmy się rozpraszali	rozpraszałybyśmy się byśmy się rozpraszały
2 os.	rozpraszałbyś się byś się rozpraszał	rozpraszałabyś się byś się rozpraszała	rozpraszałobyś się byś się rozpraszało	rozpraszalibyście się byście się rozpraszali	rozpraszałybyście się byście się rozpraszały
3 os.	rozpraszałby się by się rozpraszał	rozpraszałaby się by się rozpraszała	rozpraszałoby się by się rozpraszało	rozpraszaliby się by się rozpraszali	rozpraszałyby się by się rozpraszały

bezosobnik: rozpraszano by się

bezokolicznik: rozpraszać się

imiesłów przysłówkowy współczesny: rozpraszając się

gerundium: rozpraszanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: rozpraszający się

odpowiednik aspektowy: rozproszyć się

Rz_nieżywotny

+

rozpraszać się

+

Zob. proch .
Por. rozpraszać .