-
2.
książk. bierna postawa skoncentrowana na odpieraniu kontrargumentów lub przeciwstawianiu się krytyce -
[defęsywa] lub [defensywa]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
- zepchnięty do defensywy
-
Nie wiedziałem, co robić. Iść do przodu? Przebojem? Ofiarować coś w zamian za przyspieszenie akcji i korzystniejszą pozycję? Czy czekać z inicjatywą? Oddać mu naprzód pole? Wypuścić go, niech mówi, niech się bardziej odsłoni? Wybrałem defensywę.
źródło: NKJP: Antoni Libera: Madame, 2003
– Denerwowaliśmy się, jak zajechałeś? Pretensja w głosie Marii czy własne wyrzuty sumienia, w każdym razie poczuł się zepchnięty do defensywy.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003
Angus znalazł się w defensywie, a ponieważ z oślim uporem trzymał się raz powziętego postanowienia, musiał zdecydowanie się bronić, aż sam poczuł się głupio i śmiesznie w tej roli.
źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
Będę w defensywie. Wysłucham lekcji, będę potakiwał i nie ośmielę się zaprzeczyć, choćby mój intelekt wysyłał jak najmocniejsze sygnały, [...] oferował smakowite przewagi.
źródło: NKJP: Andrzej Horubała: Farciarz, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. defensywa
defensywy
D. defensywy
defensyw
C. defensywie
defensywom
B. defensywę
defensywy
N. defensywą
defensywami
Ms. defensywie
defensywach
W. defensywo
defensywy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. śred. defensivus 'obronny'