-
1.
pionowy element konstrukcyjny, mający kształt walca lub graniastosłupa, będący częścią budowli lub wolno stojący -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Budownictwo
części budowli -
- betonowy, drewniany, kamienny, metalowy, murowany, żelbetowy; miejski, pobliski, przydrożny, uliczny; ogromny, potężny, solidny, wysoki słup; słup elektryczny, energetyczny, graniczny, nośny, ogłoszeniowy, oświetleniowy, reklamowy, telefoniczny, telegraficzny, telekomunikacyjny, trakcyjny
- słup latarni, linii (energetycznej, wysokiego napięcia), (niskiego, wysokiego) napięcia
- afisz, ogłoszenie na słupie
- słup stoi gdzieś
- postawić, stawiać słup
- wejść/wchodzić na słup; uderzyć, wjechać w słup
- wisieć na słupie
-
Zatrzymywał się przy każdym ogłoszeniu, przed każdym słupem reklamowym.
źródło: NKJP: Jerzy Bronisławski: Zanim przyjdą o świcie, 1969
W swych szczeniackich latach wprawił w podziw towarzyszy zabaw na koloniach letnich, gdy zapowiedział, że dostanie się przy pomocy jedynie rąk i nóg na szczyt wyślizganego niczym szklanka słupa telegraficznego.
źródło: NKJP: Maria Jarochowska: Najgorsza chwila życia, 1959
Za nimi rozciągała się obszerna przestrzeń najeżona wkopanymi w ziemię betonowymi słupami. Słupy, oblepione od góry do dołu porcelanowymi izolatorami, ciągnęły się równymi rzędami w różnych kierunkach.
źródło: NKJP: Jerzy Janicki: Polskie drogi, 1988
Lampy łukowe, zawieszone na wysokich słupach, oświetlają wieczorami gwarne ulice.
źródło: NKJP: Grzegorz Fedorowski: Ludwik Hirszfeld, 1985
Miejsce urodzenia Cypriana Kamila Norwida to parterowy dworek drobnoszlachecki, z gankiem wspartym na czterech słupach.
źródło: NKJP: Krzysztof Świątek: Prywatne zabytki narodowe, Mazowieckie To i Owo, 2004-12-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. słup
słupy
D. słupa
słupów
C. słupowi
słupom
B. słup
słupy
N. słupem
słupami
Ms. słupie
słupach
W. słupie
słupy
-
psł. *stl̥pъ 'to, co się stawia (pionowo), co jest postawione', 'słup, pal, kolumna wolnostojąca'